Conrad Busken Huet
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Conrad Busken Huet (ur. 28 grudnia 1826 w Hadze, zm. 1886 w Paryżu[uwaga 1]) – holenderski pisarz, krytyk literacki oraz redaktor[1].
Data i miejsce urodzenia |
28 grudnia 1826 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
1886 | ||
Narodowość |
holenderska | ||
Ważne dzieła | |||
Het land van Rembrandt | |||
|
Urodził się we francuskiej rodzinie protestanckiej, studiował teologię na uniwersytecie w Lejdzie, później został pastorem kościoła walońskiego w Haarlem, jednakże zrezygnował z powodu swoich modernistycznych poglądów[2]. W latach 1858–1865 współpracował z liberalnym pisem De Gids[1], w latach 1863–1865 był redaktorem pisma. Wyjechał do Holenderskich Indii Wschodnich, gdzie pracował jako dziennikarz. Podczas ostatnich lat swojego życia mieszkał w Paryżu[2].
Pisał skandalizujące powieści (np. Lidewyde), rozprawy krytycznoliterackie (np. Litterarische fantasiën en kritieken) oraz studia z zakresu dziejów kultury i sztuki Holandii (np. Het land van Rembrandt z zakresu kultury holenderskiej w XVII wieku[2])[1]. Jako krytyk wzorował się na Sainte-Beuve oraz Brandesie. Pisał o klasyce literatury holenderskiej, holenderskich poetach oraz o literaturze klasycznej oraz modernistycznej innych krajów[2].