Constantin Schmid
niemiecki skoczek narciarski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Constantin Schmid?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Constantin Josef Schmid (ur. 27 listopada 1999 w Bad Aibling[1]) – niemiecki skoczek narciarski, reprezentujący klub WSV Oberaudorf. Drużynowy brązowy medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2022 oraz srebrny medalista Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2020. Ośmiokrotny medalista mistrzostw świata juniorów.
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
WSV Oberaudorf | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ |
30 grudnia 2016 w Oberstdorfie (47. miejsce) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
10 grudnia 2017 w Titisee-Neustadt (8. miejsce) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ |
22 lutego 2020 w Râșnovie (3. miejsce) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Rekord życiowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Jest starszym bratem Emanuela Schmida, również skoczka narciarskiego[2].
Początki
Wystąpił w zawodach skoków narciarskich na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2015, zajmując 31. miejsce indywidualnie i 4. w drużynie[3]. W marcu 2016 w Planicy w swoim pierwszym starcie w FIS Cup zajął 4. miejsce[4].
Sezon 2016/2017
W sierpniu 2016 zajął 4. pozycję w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego w Kuopio. 30 grudnia 2016 w Oberstdorfie zadebiutował w Pucharze Świata. Zawody rozgrywane w ramach 65. Turnieju Czterech Skoczni zakończył na 47. miejscu. Wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2017, zdobywając brązowy medal w zawodach indywidualnych, a także srebrne w konkursach drużynowych: męskim i mieszanym. W lutym i marcu 2017 czterokrotnie stawał na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego, odnosząc jedno zwycięstwo – 18 marca w Czajkowskim[5].
Sezon 2017/2018
W sierpniu 2017 zadebiutował w Letnim Grand Prix. W zawodach w Courchevel zajął 27. lokatę. 10 grudnia 2017 w Titisee-Neustadt zdobył pierwsze punkty do klasyfikacji Pucharu Świata, zajmując w konkursie indywidualnym 8. miejsce. W trakcie sezonu 2017/2018 jeszcze sześciokrotnie zdobył punkty cyklu, najwyżej klasyfikowanym będąc na 15. pozycji[6], a cały sezon zakończył na 33. miejscu w klasyfikacji generalnej z 81 punktami[7]. Raz zajął miejsce na podium Pucharu Kontynentalnego – w marcu 2018 był 2. w Czajkowskim. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2018 zdobył złoty medal w drużynie męskiej, a także srebrne indywidualnie i w drużynie mieszanej[6].
Sezon 2018/2019
W sezonie 2018/2019 Pucharu Świata najwyżej sklasyfikowany był na 15. pozycji, w styczniu 2019 w Zakopanem[8]. W klasyfikacji generalnej cykl zakończył na 38. miejscu z 86 punktami[7]. Na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2019 indywidualnie zajął 4. miejsce, a w drużynie zdobył złoty medal z zespołem męskim i brązowy z mieszanym[8].
Sezon 2019/2020
W Letnim Grand Prix 2019 najwyżej klasyfikowany był na 6. lokacie, jaką zajął w rozgrywanych w lipcu 2019 zawodach w Hinterzarten. W sezonie 2019/2020 Pucharu Świata regularnie zdobywał punkty, łącznie siedmiokrotnie kończąc konkursy w najlepszej dziesiątce. 22 lutego 2020 po raz pierwszy w karierze zajął miejsce na podium indywidualnych zawodów cyklu – w konkursie rozgrywanym w Râșnovie zajął 3. miejsce[9]. W klasyfikacji generalnej sezon zakończył na 16. pozycji z 530 punktami[7].
Sezon 2020/2021
W sezonie 2020/2021 Pucharu Świata wystąpił we wszystkich zawodach indywidualnych, ale w większości startów zajmował pozycje poza trzydziestką. Najwyżej sklasyfikowany był na 7. miejscu, w grudniu 2020 w Niżnym Tagile[10]. Sezon zakończył na 30. pozycji w klasyfikacji generalnej ze 151 punktami[7]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2020. Indywidualnie był 14., a w drużynie, wraz z Piusem Paschke, Markusem Eisenbichlerem i Karlem Geigerem, zdobył srebrny medal. Wystartował też na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021, zajmując 23. lokatę na skoczni normalnej[10].
Sezon 2021/2022
W Letnim Grand Prix 2021 trzykrotnie kończył zawody w pierwszej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany był na 5. miejscu, w październikowym konkursie w Klingenthal. W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata najczęściej zajmował lokaty w drugiej dziesiątce. W zawodach indywidualnych najwyżej znalazł się na 8. pozycji, w grudniu 2021 w Klingenthal[11]. Sezon zakończył na 23. miejscu w klasyfikacji generalnej z 332 punktami[7].
Wystartował na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022. Indywidualnie zajął 11. pozycję na skoczni normalnej i 14. na dużej, w drużynie mieszanej był 9., a w zespole męskim, wraz z Stephanem Leyhe, Markusem Eisenbichlerem i Karlem Geigerem, zdobył brązowy medal. Wystąpił również na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022, gdzie był 17. indywidualnie[11].
Sezon 2022/2023
W sezonie 2022/2023 Pucharu Świata najczęściej zajmował pozycje w trzeciej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany był w lutym 2023 w Râșnovie, na 6. miejscu[12]. Cały sezon ukończył na 23. lokacie w klasyfikacji generalnej z 280 punktami[7]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023. Indywidualnie był 7. na skoczni normalnej i 17. na dużej, a w drużynie męskiej zajął 5. miejsce[12].
Indywidualnie
2022 Pekin/Zhangjiakou | – | 11. miejsce (K-95), 14. miejsce (K-125) |
Drużynowo
2022 Pekin/Zhangjiakou | – | 9. miejsce (drużyna mieszana/K-95)[uwaga 1], brązowy medal[uwaga 2] |
Starty C. Schmida na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
11. | 6 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-95 | HS-106 | indywid. | 102,0 m | 98,0 m | 257,3 pkt | 17,7 pkt | Ryōyū Kobayashi |
9. | 7 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-95 | HS-106 | druż. mix.[uwaga 1] | 101,0 m | – | 350,9 pkt (127,7 pkt) | 650,6 pkt | Słowenia |
14. | 12 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-125 | HS-140 | indywid. | 134,0 m | 134,0 m | 263,9 pkt | 32,2 pkt | Marius Lindvik |
3. | 14 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-125 | HS-140 | druż.[uwaga 2] | 126,5 m | 122,0 m | 922,9 pkt (219,3 pkt) | 19,8 pkt | Austria |
Indywidualnie
2021 Oberstdorf | – | 23. miejsce (K-95) |
2023 Planica | – | 7. miejsce (K-95), 17. miejsce (K-125) |
Drużynowo
2023 Planica | – | 5. miejsce (K-125)[uwaga 3] |
Starty C. Schmida na mistrzostwach świata – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
23. | 27 lutego | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-95 | HS-106 | indywid. | 97,5 m | 92,5 m | 233,2 pkt | 35,6 pkt | Piotr Żyła |
7. | 25 lutego | 2023 | Planica | Srednja skakalnica | K-95 | HS-102 | indywid. | 97,5 m | 101,0 m | 253,8 pkt | 8,0 pkt | Piotr Żyła |
17. | 3 marca | 2023 | Planica | Bloudkova velikanka | K-125 | HS-138 | indywid. | 127,5 m | 130,0 m | 250,0 pkt | 37,5 pkt | Timi Zajc |
5. | 4 marca | 2023 | Planica | Bloudkova velikanka | K-125 | HS-138 | druż.[uwaga 3] | 133,0 m | 129,5 m | 1127,7 pkt (279,7 pkt) | 276,2 pkt | Słowenia |
Indywidualnie
2020 Planica | – | 14. miejsce |
2022 Vikersund | – | 17. miejsce |
Drużynowo
2020 Planica | – | srebrny medal[uwaga 4] |
Starty C. Schmida na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Skok 3 | Skok 4 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
14. | 11–12 grudnia | 2020 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-240 | indywid. | 216,5 m | 219,5 m | 209,0 m | 213,5 m | 767,7 pkt | 109,5 pkt | Karl Geiger |
2. | 13 grudnia | 2020 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-240 | druż.[uwaga 4] | 220,5 m | 207,5 m | 1708,5 pkt (390,0 pkt) | 19,2 pkt | Norwegia | ||
17. | 11–12 marca | 2022 | Vikersund | Vikersundbakken | K-200 | HS-240 | indywid. | 206,0 m | 206,0 m | 197,0 m | 213,5 m | 714,4 pkt | 139,8 pkt | Marius Lindvik |
Indywidualnie
2017 Park City | – | brązowy medal |
2018 Kandersteg | – | srebrny medal |
2019 Lahti | – | 4. miejsce |
Drużynowo
2017 Park City | – | srebrny medal[uwaga 5], srebrny medal (drużyna mieszana)[uwaga 6] |
2018 Kandersteg | – | złoty medal[uwaga 7], srebrny medal (drużyna mieszana)[uwaga 8] |
2019 Lahti | – | złoty medal[uwaga 9], brązowy medal (drużyna mieszana)[uwaga 10] |
Starty C. Schmida na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
3. | 1 lutego | 2017 | Park City | Utah Olympic Park | K-90 | HS-100 | indywid. | 92,5 m | 96,5 m | 260,4 pkt | 2,8 pkt | Viktor Polášek |
2. | 3 lutego | 2017 | Park City | Utah Olympic Park | K-90 | HS-100 | druż.[uwaga 5] | 94,0 m | 87,0 m | 929,0 pkt (237,6 pkt) | 3,3 pkt | Słowenia |
2. | 5 lutego | 2017 | Park City | Utah Olympic Park | K-90 | HS-100 | druż. miesz.[uwaga 6] | 91,0 m | 95,5 m | 890,6 pkt (248,5 pkt) | 34,7 pkt | Słowenia |
2. | 1 lutego | 2018 | Kandersteg | Nordic Arena | K-95 | HS-106 | indywid. | 105,0 m | 99,5 m | 282,1 pkt | 9,3 pkt | Marius Lindvik |
1. | 3 lutego | 2018 | Kandersteg | Nordic Arena | K-95 | HS-106 | druż.[uwaga 7] | 100,0 m | 104,0 m | 1068,5 pkt (277,5 pkt) | — | |
2. | 4 lutego | 2018 | Kandersteg | Nordic Arena | K-95 | HS-106 | druż. miesz.[uwaga 8] | 97,0 m | 102,5 m | 855,0 pkt (233,3 pkt) | 14,3 pkt | Norwegia |
4. | 24 stycznia | 2019 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | indywid. | 94,5 m | 96,0 m | 248,3 pkt | 3,8 pkt | Thomas Aasen Markeng |
1. | 26 stycznia | 2019 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | druż.[uwaga 9] | 94,0 m | 94,5 m | 979,7 pkt (257,7 pkt) | – | |
3. | 28 stycznia | 2019 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | druż. miesz.[uwaga 10] | 93,5 m | 93,5 m | 964,8 pkt (257,2 pkt) | 19,6 pkt | Rosja |
Indywidualnie
2023 Kraków/Zakopane[uwaga 11] | – | 7. miejsce (K-95), 19. miejsce (K-125) |
Drużynowo
2023 Kraków/Zakopane[uwaga 11] | – | 4. miejsce (drużyna mieszana)[uwaga 12] |
Starty C. Schmida na igrzyskach europejskich – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
7. | 29 czerwca | 2023 | Zakopane | Średnia Krokiew | K-95 | HS-105 | indywid. | 99,0 m | 102,5 m | 249,5 pkt | 20,8 pkt | Daniel Tschofenig |
4. | 29 czerwca | 2023 | Zakopane | Średnia Krokiew | K-95 | HS-105 | druż. miesz.[uwaga 12] | 97,5 m | 99,5 m | 818,3 pkt (222,0 pkt) | 121,0 pkt | Austria |
19. | 1 lipca | 2023 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | indywid. | 130,5 m | 126,5 m | 234,8 pkt | 44,3 pkt | Dawid Kubacki |
Indywidualnie
2015 Tschagguns | – | 31. miejsce |
Drużynowo
2015 Tschagguns | – | 4. miejsce[uwaga 13] |
Starty C. Schmida na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
31. | 27 stycznia | 2015 | Tschagguns | Montafoner Schanzenzentrum | K-97 | HS-108 | indywid. | 86,5 m | – | 97,6 pkt | 173,7 pkt | Niko Kytösaho |
4. | 29 stycznia | 2015 | Tschagguns | Montafoner Schanzenzentrum | K-97 | HS-108 | druż.[uwaga 13] | 86,0 m | 92,0 m | 938,5 pkt (214,0 pkt) | 91,9 pkt | Słowenia |