|
Nazewnictwo |
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC) |
cykloheksan |
Inne nazwy i oznaczenia |
heksahydrobenzen |
|
Ogólne informacje |
Wzór sumaryczny |
C6H12 |
Masa molowa |
84,16 g/mol |
Wygląd |
łatwopalna, przezroczysta, bezbarwna ciecz[1] |
Identyfikacja |
Numer CAS |
110-82-7 |
PubChem |
8078 |
DrugBank |
DB03561 |
|
InChI |
InChI=1S/C6H12/c1-2-4-6-5-3-1/h1-6H2 |
InChIKey |
XDTMQSROBMDMFD-UHFFFAOYSA-N |
|
Właściwości |
|
Gęstość |
0,7786 g/cm³ (20 °C)[2]; ciecz 0,7739 g/cm³ (25 °C)[3]; ciecz |
|
Rozpuszczalność w wodzie |
0,058 g/kg (25 °C)[4] 0,092 g/kg (70 °C)[4] |
w innych rozpuszczalnikach |
mieszalny w każdym stosunku z etanolem, eterem dietylowym, acetonem, benzenem, ligroiną i tetrachlorometanem[3] |
|
Temperatura topnienia |
6,7 °C[3] |
Temperatura wrzenia |
80,7 °C[3] |
Punkt krytyczny |
280,2 °C[5]; 4,07 MPa[5]; 307 cm³/mol ≈ 0,274 g/cm³[5] |
logP |
3,44 (25 °C)[6] |
Współczynnik załamania |
1,4235 (589 nm, 25 °C)[3] |
Lepkość |
0,894 mPa·s (25 °C)[7] |
Napięcie powierzchniowe |
24,42 mN/m (25 °C)[8] |
Prężność pary |
13,0 kPa (25 °C)[2] |
|
Niebezpieczeństwa |
Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów |
Na podstawie podanego źródła[9] |
|
|
Zwroty H |
H225, H304, H315, H336, H410 |
Zwroty P |
P210, P233, P273, P301+P310, P303+P361+P353, P331 |
|
NFPA 704 |
Na podstawie podanego źródła[10] |
|
|
|
Temperatura zapłonu |
−20 °C (zamkniety tygiel)[2][9] |
Temperatura samozapłonu |
245 °C[2] |
Granice wybuchowości |
1,2–8,3%[9] |
Numer RTECS |
GU6300000 |
Dawka śmiertelna |
LD50 813 mg/kg (mysz, drogą pokarmową)[11] |
Stężenie śmiertelne |
LC50 70 g/m³ (mysz, inhalacja, 2 h)[11] |
|
Podobne związki |
Podobne związki |
cyklopentan |
Pochodne |
cykloheksanol, cykloheksanon, tetrahydropiran, piperydyna |
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
|