Czoło (Bieszczady)
szczyt górski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Czoło (słow. Čelo, Vysoký vrch; 1159[1] m n.p.m.) – szczyt górski w Bieszczadach Zachodnich, na granicy polsko-słowackiej.
Ten artykuł dotyczy szczytu w Bieszczadach Zachodnich. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa. |
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość |
1159[1] m n.p.m. |
Wybitność |
76 m |
49°06′01″N 22°27′59″E |
Czoło jest położone w paśmie granicznym, w głównym, wododziałowym grzbiecie Karpat. Od zachodu sąsiaduje w tym grzbiecie poprzez przełęcz (1083 m n.p.m.) z Riabą Skałą, zaś po wschodniej stronie przełęcz pod Borsukiem oddziela je od Borsuka.
Na północny wschód odbiega z wierzchołka boczny grzbiet (tzw. Wobnoha), który po osiągnięciu kulminacji zwanej Kiczerą (964 m n.p.m.) opada do doliny Górnej Solinki. Ograniczają go doliny płynących równolegle do niego potoków: Tarnica od północnego zachodu i Beskidnik od południowego wschodu. Południowe, słowackie zbocza opadają w dolinę Zbojskiego Potoku (słow. Zbojský potok) i należą do zlewiska Morza Czarnego.
Na stokach szczytu odkryto stanowisko rzadkiej w Polsce rośliny – tocji karpackiej[2]. Szczyt oraz stoki porośnięte są lasem, przez co nie ma tu punktów widokowych.