DWDM
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
DWDM (ang. Dense Wavelength Division Multiplexing) – gęste zwielokrotnienie falowe, technika multipleksacji wielu sygnałów optycznych w jednym łączu światłowodowym z przydzieleniem każdemu sygnałowi innej długości fali świetlnej (częstotliwości). Technika zwielokrotnienia falowego DWDM jest szczególnym przypadkiem bardziej ogólnej techniki transmisji WDM. Inne spotykane rodzaje zwielokrotnienia falowego WDM to CWDM i WWDM. Celem stosowania technologii DWDM jest przede wszystkim zwiększenie pojemności informacyjnej łącza optycznego, gdyż pozwala na przesłanie wielu kanałów informacyjnych w jednym włóknie optycznym.
Przesłanie na dużą odległość (obecnie działają transparentne łącza DWDM o długościach transpacyficznych i transatlantyckich) kilkudziesięciu blisko rozmieszczonych długości fali jest dużym wyzwaniem technicznym, wymagającym uważnego projektu optycznego. Wynika to z faktu, że transmisja DWDM nawet w przypadku przesyłania sygnału cyfrowego jest transmisją analogową i projekt optyczny łącza DWDM musi brać pod uwagę dużą ilość efektów degradujących jakość sygnału.