Dialekty środkowoniemieckie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Dialekty środkowoniemieckie – zespół dialektów języka wysokoniemieckiego, których obszar występowania stanowi pas rozciągający się od Nadrenii do Turyngii. Graniczą one od północy z dialektami dolnoniemieckimi i od południa z dialektami górnoniemieckimi.
Dialekty środkowoniemieckie dzielą się na dialekty zachodniośrodkowoniemieckie i wschodniośrodkowoniemieckie. Dialekty te charakteryzują się tym, że przeszły tylko cztery pierwsze fazy wysokoniemieckiej przesuwki spółgłoskowej.
Z dialektów środkowoniemieckich wywodzą się standardowy język niemiecki i język luksemburski.