Diazepam (łac. diazepamum) – organiczny związek chemiczny, lek psychotropowy z grupy pochodnych benzo-1,4-diazepiny. Został zsyntetyzowany w 1959 przez Leona Henryka Sternbacha (absolwenta Uniwersytetu Jagiellońskiego), wprowadzony zaś do lecznictwa w 1963 przez koncern farmaceutyczny Hoffman-La Roche (pod nazwą handlową Valium). Wykazuje działanie uspokajające, przeciwlękowe, przeciwdrgawkowe, rozluźniające mięśnie i ułatwiające zasypianie. Wykazuje około pięć razy silniejsze działanie niż chlorodiazepoksyd (Elenium)[4].
Szybkie fakty Nazewnictwo, farm. ...
Diazepam
|
Nazewnictwo |
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC) |
7-chloro-5-fenylo-1-metylo-3H-1,4-benzodiazepin-2-on |
Inne nazwy i oznaczenia |
farm. |
łac. diazepamum |
inne |
dwuazepam |
|
Ogólne informacje |
Wzór sumaryczny |
C16H13ClN2O |
Masa molowa |
284,74 g/mol |
Wygląd |
biały lub prawie biały, krystaliczny proszek[1] |
Identyfikacja |
Numer CAS |
439-14-5 |
PubChem |
3016 |
DrugBank |
DB00829 |
SMILES |
CN1C2=C(C=C(Cl)C=C2)C(C3=CC=CC=C3)=NCC1=O |
|
InChI |
InChI=1S/C16H13ClN2O/c1-19-14-8-7-12(17)9-13(14)16(18-10-15(19)20)11-5-3-2-4-6-11/h2-9H,10H2,1H3 |
InChIKey |
AAOVKJBEBIDNHE-UHFFFAOYSA-N |
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
|
Klasyfikacja medyczna |
ATC |
N05BA01 |
Legalność w Polsce |
substancja psychotropowa grupy IV-P |
Farmakokinetyka |
|
Działanie |
przeciwlękowe, przeciwdrgawkowe, uspokajające, rozluźniające mięśnie, przeciwwymiotne |
Biodostępność |
93% |
Okres półtrwania |
1–5 dni |
Wiązanie z białkami osocza i tkanek |
98,5% |
Metabolizm |
wątrobowy |
Wydalanie |
z moczem |
|
Uwagi terapeutyczne |
|
Drogi podawania |
doustnie, domięśniowo, dożylnie, doodbytniczo |
Objętość dystrybucji |
0,8–1,0 l/kg |
|
|
Zamknij