Didascalia Apostolorum
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Didascalia Apostolorum lub Didascalia – starożytny traktat chrześcijański znany jako Katolicka nauka dwunastu apostołów i świętych uczniów Zbawiciela naszego. Należy do literatury wczesnochrześcijańskiego prawa kanonicznego. Współcześnie zbiór datuje się na III w. (ok. 230 r.). Sam tekst przedstawia się jako owoc postanowień Dwunastu Apostołów na Soborze Jerozolimskim[1].
Zbiór Didascalia wzorował się na wcześniejszej pracy Didache[2]. Autor jest nieznany, ale zapewne był biskupem, piszącym prawdopodobnie w północnej Syrii, w pobliżu Antiochii[3]. Był prawdopodobnie lekarzem pochodzenia żydowskiego. W tekście znajdują się obfite cytaty biblijne, Didache, Pasterza Hermasa, pism Ireneusza z Lyonu, apokryfów: Ewangelii Piotra i Dziejów Pawła[4].