Dolina Sucha Stawiańska
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Dolina Sucha Stawiańska – położona na wysokości ok. 1700–1850 m n.p.m. odnoga Doliny Zielonej Gąsienicowej w polskich Tatrach Zachodnich. Jej najwyższe piętro to Kocioł Kasprowy (zwany też Kotłem Gąsienicowym)[1]. Jest to podłużna dolinka, otoczona z trzech stron przez Uhrocie Kasprowe, stoki Kasprowego Wierchu, Suchej Przełęczy i północno-wschodnią wypukłość Beskidu. Dołem uchodzi do Roztoki Stawiańskiej[2].
Według Władysława Cywińskiego Dolina Sucha Stawiańska to synonim Kotła Kasprowego. Podaje on, że Sucha Dolina Stawiańska to „nazwa (prawie nikomu) nieznana i (prawie przez nikogo) nie stosowana”[3]. W istocie narciarze używają głównie nazw Kocioł Kasprowy lub Kocioł Gąsienicowy, jednak nazwa Sucha Dolina Stawiańska podawana jest na wielu mapach.
Przez Dolinę Suchą Stawiańską prowadzi popularny szlak turystyki pieszej z Doliny Gąsienicowej na Kasprowy Wierch i nartostrada do Kuźnic. W zimie w dolince tej jest rojno od narciarzy korzystających z wyciągu krzesełkowego Gąsienicowego[4]. Jest to dolinka trawiasto-piarżysta. Dawniej była wypasana, wchodziła w skład Hali Gąsienicowej[1]. Od czasu zniesienia wypasu stopniowo zaczyna zarastać kosodrzewiną[3].