Douglas C-1
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Douglas C-1 – amerykański samolot transportowy z lat 20. XX wieku, pierwszy samolot Korpusu Powietrznego Armii Stanów Zjednoczonych noszący oznaczenie C ("cargo" – transportowy), wcześniejsze samoloty transportowe USAAC nosiły oznaczenie T ("transport").
Douglas C-1 (u góry) jako "latająca cysterna" tankująca Atlantic-Fokker C-2 | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Producent | |||
Typ | |||
Konstrukcja | |||
Załoga |
2 | ||
Historia | |||
Data oblotu | |||
Wycofanie ze służby |
połowa lat 30. XX w. | ||
Liczba egz. |
26 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd |
1× dwunastocylindrowy silnik widlasty chłodzony cieczą Liberty L-12 | ||
Moc | |||
Wymiary | |||
Rozpiętość |
17,25 m | ||
Długość |
10,77 m | ||
Wysokość |
4,27 m | ||
Powierzchnia nośna |
74,8 m² | ||
Masa | |||
Własna |
1770 kg | ||
Użyteczna |
1152 kg | ||
Startowa |
2922 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. |
187 km/h | ||
Prędkość przelotowa |
137 km/h | ||
Prędkość wznoszenia |
3,3 m/s | ||
Pułap |
4525 m | ||
Zasięg |
620 km | ||
Współczynnik obciążenia konstrukcji |
39,1 kg/m² | ||
Dane operacyjne | |||
Przestrzeń ładunkowa | |||
6 pasażerów lub 1100 kg ładunku | |||
Użytkownicy | |||
Stany Zjednoczone | |||
|
Konstrukcja samolotu bazowała na wcześniejszych modelach Douglas Aircraft Company. Był to konwencjonalny, jednosilnikowy dwupłat z dwuosobową załogą w otwartym kokpicie i kabiną pasażerską służącą też jako ładownia. C-1 mógł przewozić sześciu pasażerów lub około 2500 funtów (1100 kg) ładunku. Napędzany był silnikiem Liberty L-12 o mocy 435 KM. Zbudowano dziewięć egzemplarzy pierwszej wersji C-1.
Druga wersja – C-1A – różniła się od pierwszej skrzynią biegów łączącą silnik ze śmigłem (która pozwalała na utrzymanie tych samych obrotów śmigła przy niższej prędkości silnika), szczegółami mocowania samego silnika i modyfikacjami ogona samolotu ułatwiającymi pilotaż – powstał tylko jeden samolot tej wersji przebudowany z C-1.
Planowana wersja C-1B nie weszła nigdy do produkcji. W wersji C-1C powiększono rozpiętość skrzydeł o ponad 1 metr i przedłużono nieco kadłub. W 1926 roku zamówiono dziesięć egzemplarzy tego samolotu, a rok później dodatkowych siedem. Maszyna służyła w armii amerykańskiej, aż do połowy lat 30.