Dozwolony użytek
wyjątki i ograniczenia praw autorskich w Polsce / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Dozwolony użytek?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Dozwolony użytek – instytucja polskiego prawa autorskiego, której istotą jest zezwolenie na korzystanie z cudzych utworów chronionych autorskimi prawami majątkowymi bez zgody podmiotu praw autorskich i (co do zasady) bez wynagrodzenia. Dozwolony użytek ogranicza wyłączne prawo podmiotu praw autorskich do korzystania z utworu i do czerpania korzyści z korzystania z utworu. Ograniczenie tych praw wyłącznych jest uzasadnione interesem prywatnym (dozwolony użytek prywatny) lub publicznym (dozwolony użytek publiczny).
Nazwa „dozwolony użytek” jest charakterystyczna dla polskiej ustawy z 1994. Nie występuje ona w ustawach ani w nauce prawa innych państw. Nie występowała także w polskich ustawach o prawie autorskim z 1926 i 1952. Dozwolony użytek jest polskim odpowiednikiem wyjątków i ograniczeń praw autorskich.
Obowiązują pewne reguły dotyczące wszystkich postaci dozwolonego użytku. Utwór, z którego wolno korzystać w granicach dozwolonego użytku, musi być uprzednio udostępniony publicznie. Ponadto należy przestrzegać autorskich praw osobistych (w miarę możliwości oznaczyć autora i źródło). Dodatkowo działalność użytkownika nie może być konkurencyjna wobec działalności podmiotu praw autorskich.