Pokój w Merseburgu (1032)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drugi traktat pokojowy w Merseburgu – traktat pokojowy kończący wojnę polsko-niemiecką toczącą się w latach 1028–1031. Zawarty pomiędzy Mieszkiem II Lambertem a cesarzem Konradem II, został podpisany 7 lipca 1032 w trakcje zjazdu w Merseburgu w 1032–1033.
Mapa przypuszczalnego podziału Polski na trzy dzielnice (1032-1033): Ziemia Dytryka Ziemia Ottona Ziemia Mieszka II | |||||||||
Data |
7 lipca 1032 | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejsce | |||||||||
Wynik |
Hołd lenny Mieszka II wobec cesarza Konrada II i podział Polski na trzy dzielnice | ||||||||
Przyczyna | |||||||||
Terytorium | |||||||||
|
W 1032 roku okaleczony (kastracja) przez Czechów Mieszko II wrócił do Polski. Kraj po wojnie ze Świętym Cesarstwem Narodu Niemieckiego został mocno okrojony terytorialnie, a kryzys pogłębił bunt ludności przeciw Kościołowi oraz monarchii. W tej sytuacji Mieszko II zdecydował się na liczne ustępstwa.
Kryzys w państwie Piastów wykorzystał zwycięski cesarz Konrad II, który wezwał Mieszka do Merseburga, aby uzgodnić warunki pokoju. Polski władca przybył do miasta w lipcu i już 7 dnia tego miesiąca podpisał traktat pokojowy, na mocy którego: musiał złożyć hołd cesarzowi i zrzec się godności królewskiej. Ustalono również podział kraju na trzy samodzielne dzielnice: Mieszka II (Małopolska, Mazowsze), jego brata Ottona (Śląsk) oraz kuzyna, prawdopodobnie syna Mieszka I i Ody - Dytryka (Wielkopolska), zwanego jeszcze Dietrzychem, Teodorykiem lub Thiedyrykiem.
Mieszko II złożył hołd Konradowi i zrzekł się korony, lecz pozostałe postanowienia nie zostały wprowadzone w życie, gdyż Otton zmarł nagle w następnym roku, a Dytryk nie dojechał w ogóle do swojej dzielnicy. To oznaczało, że ostatecznie Mieszko został jedynym i samodzielnym władcą Polski aż do śmierci, a postanowienia traktatu pozostały niewypełnione.