Dynastia Angelosów
Dynastia Angelosów – bizantyński ród panujący w Cesarstwie Bizantyńskim w latach 1185-1204, Epirze 1204-1318, cesarstwie Tesaloniki 1227-1246 i Tesalii 1271-1318.
Historia
Pochodzili z arystokratycznej rodziny z Filadelfii, spokrewnionej z Komnenami. Doszli do władzy po niefortunnym panowaniu Andronika I Komnena. Ich panowanie w Bizancjum charakteryzowało się korupcją, uciskiem fiskalnym i naporem ze strony drugiego państwa bułgarskiego. Konsekwencją kryzysu była obca interwencja w postaci IV krucjaty. Po upadku Konstantynopola w 1204 Angelosowie utrzymali władzę w Epirze - przybierając nazwisko Angelos Komnen Dukas (Komnenodukasi). Mając ambicje cesarskie rozciągnęli władzę na Tesalonikę. 9 marca 1230 roku Teodor Angelos Dukas Komnen został pokonany przez Bułgarów w bitwie pod Kłokotnicą. Oznaczało to kres ekspansywnej polityki Angelosów na ziemiach greckich. Tesalonika została w 1246 włączona do Cesarstwa Nicei. Członkowie dynastii panowali w Epirze i Tesalii do 1318.
Cesarze Bizantyńscy
- Izaak II Angelos (1185-1195)
- Aleksy III Angelos (1195-1203)
- Izaak II Angelos i (Aleksy IV Angelos 1203-1204)
Komnenodukasi
Władcy Epiru
Cesarze i despoci Tesaloniki
- Cesarze Tesaloniki:
- Teodor Angelos Dukas Komnen (1227-1230)
- Manuel Angelos Dukas Komnen (1230-1237)
- Jan Angelos Dukas Komnen (1237-1242)
- Despotesi Tesaloniki:
- Jan Angelos Dukas Komnen (1242-1244)
- Demetriusz Angelos (1244-1246)
Władcy Tesalii
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.