Edvard Kardelj
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Edvard Kardelj, pseud. „Sperans”, w partyzantce jako „Bevc” i „Krištof” (ur. 27 stycznia 1910 w Lublanie, zm. 10 lutego 1979 tamże) – jugosłowiański polityk i wojskowy słoweńskiego pochodzenia, członek partii komunistycznej, żołnierz partyzantki jugosłowiańskiej w czasie II wojny światowej, generał pułkownik Jugosłowiańskiej Armii Ludowej.
Data i miejsce urodzenia |
27 stycznia 1910 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
10 lutego 1979 | ||
Stopień wojskowy | |||
Wicepremier Jugosławii | |||
Okres |
od 2 lutego 1946 | ||
Minister spraw zagranicznych Jugosławii | |||
Okres |
od 31 sierpnia 1948 | ||
Przewodniczący Zgromadzenia Federalnego Jugosławii | |||
Okres |
od 29 czerwca 1963 | ||
Odznaczenia | |||
|
Najdłużej urzędujący wicepremier Jugosławii (1946–1963), pełnił także funkcje ministra spraw zagranicznych (1948–1953) oraz Przewodniczącego Zgromadzenia Federalnego Jugosławii (1963–1967). Bliski współpracownik Josipa Broza Tity wymieniany (obok Tity, Aleksandara Rankovicia i Milovana Đilasa) w gronie liderów kraju[1].
W 1939 wydał książkę Razvoj slovenskega narodnega vprašanja[2].