Efekt Lensego-Thirringa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Efekt Lensego-Thirringa – opisany przez ogólną teorię względności. Powstaje, gdy obracające się masywne ciało o dużym momencie bezwładności włóczy układ inercjalny w swoim polu grawitacyjnym. Został przewidziany teoretycznie w 1918 przez dwóch austriackich uczonych – Josefa Lensego i Hansa Thirringa. Swobodnie spadający układ, wzmiankowany tutaj jako układ inercjalny[1], którego orientacja określona jest przez żyroskop obraca się lub doznaje wtedy precesji[2]. Lense i Thirring pokazali, że uwzględniając efekty relatywistyczne, przyspieszenie Coriolisa w odległości od obracającego się masywnego ciała o promieniu i masie przy oraz prędkości układu inercjalnego, ma dodatkową składową:
gdzie:
Efekt Lensego-Thirringa został potwierdzony obserwacyjnie[3][4].