Egipt rzymski
Egipt jako prowincja rzymska / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Egipt rzymski?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Egipt rzymski (łac. Aegyptus, stgr. Αἴγυπτος; Aígyptos) – okres w historii Egiptu, w którym był on częścią Cesarstwa Rzymskiego. Trwał od momentu przekształcenia Egiptu w rzymską prowincję przez cesarza Augusta w roku 30 p.n.e. aż do reform Dioklecjana pod koniec III w., które uważane są za początek okresu bizantyńskiego w historii Egiptu.
prowincja | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Siedziba | |||
Data powstania | |||
Populacja (II w.) • liczba ludności |
| ||
Położenie na mapie | |||
|
Rzymska obecność w Egipcie datuje się co najmniej od 55 p.n.e., czyli momentu przywrócenia rządów Ptolemeusza XII (80–51 p.n.e.) przez armię namiestnika Syrii Aulusa Gabiniusa. Egipt ostatecznie stał się rzymską prowincją wraz z obaleniem Kleopatry VII (51–30 p.n.e.) przez Oktawiana (27 p.n.e.–14 n.e.). W ramach imperium Egipt miał szczególny status, jako prowincja zarządzana przez bezpośrednio odpowiedzialnego przed cesarzem prefekta w randze ekwity, do której senatorowie nie mieli nawet wstępu, oraz posiadająca odrębny system monetarny. Rzymskie panowanie w Egipcie cechowała bezwzględna eksploatacja ekonomiczna, skoncentrowana przede wszystkim na zapewnieniu dostaw zboża dla Rzymu. Stopniowo doprowadziła ona do ruiny Egiptu, który przeżywał poważne trudności gospodarcze już w połowie II w. n.e., zaś doznał zupełnego upadku w stuleciu następnym, co było częścią obejmującego całe cesarstwo kryzysu wieku III. Ponadto poprzez Egipt cesarstwo prowadziło handel z basenem Oceanu Indyjskiego i niezwykłe bogactwo stolicy i głównego portu przeładunkowego rzymskiego Egiptu, Aleksandrii, wynikało m.in. z pośrednictwa w tym handlu. Chociaż początek panowania rzymskiego cechował pewien kulturalny upadek, w późniejszym okresie Aleksandria odzyskała swoją rolę kulturalnego centrum wschodniej części Morza Śródziemnego, o czym świadczy fakt, że w mieście działali tak wybitni myśliciele jak Orygenes czy Plotyn. Rzymianie podzielili ludność Egiptu na zhierarchizowane grupy rzymskich obywateli, Greków i Egipcjan, pomiędzy którymi przejście było praktycznie niemożliwe. Podczas gdy Rzymianie wraz z Grekami mieli być ciałem rządzącym krajem, jedyną rolą przeznaczoną dla tubylczych Egipcjan (z wyjątkiem nielicznych kapłanów) była praca na roli. Aż do III wieku tradycyjna religia Egiptu odznaczała się znaczną żywotnością, jednak kryzys III wieku pociągnął za sobą upadek świątyń i w ich miejsce na egipskiej wsi zaczęło pojawiać się chrześcijaństwo.