Elżbieta Farnese
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Elżbieta Farnese, wł. Elisabetta Farnese, hiszp. Isabel de Farnesio (ur. 25 października 1692, zm. 11 lipca 1766) – księżniczka Parmy, królowa Hiszpanii jako druga żona Filipa V Burbona.
królowa Hiszpanii | |||
Okres |
od 1714 | ||
---|---|---|---|
Jako żona | |||
Poprzedniczka | |||
królowa Hiszpanii | |||
Okres |
od 6 września 1724 | ||
Jako żona | |||
Dane biograficzne | |||
Dynastia | |||
Data urodzenia | |||
Data śmierci | |||
Ojciec | |||
Matka | |||
Mąż | |||
Dzieci |
Karol III Hiszpański, | ||
|
Urodziła się w Palazzo della Pilotta jako jedyna córka Doroty Zofii von Pfalz-Neuburg (córki Filipa Wilhelma, elektora Palatynatu Reńskiego) i Edwarda II Farnesego (syna Ranuccio II Farnese, księcia Parmy). Jej młodszym bratem był Alessandro Ignazio, który żył tylko dwa lata. Elżbieta zostałaby dziedziczką Parmy, gdyby jej brat i wuj zmarli bezpotomnie. Została starannie wyedukowana i znana była z powodu swojej ambicji oraz dominującego charakteru.