Elżbieta Hibner
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
| ||
Data i miejsce urodzenia | 12 października 1950 Łódź | |
Zawód, zajęcie | polityk, urzędniczka | |
Alma Mater | Politechnika Łódzka |
Elżbieta Hibner (ur. 12 października 1950 w Łodzi) – polska polityk, urzędniczka państwowa i samorządowa, była wiceminister finansów, od 2006 do 2010 członek zarządu województwa łódzkiego.
Życiorys
Ukończyła studia na Politechnice Łódzkiej, w 1981 obroniła doktorat z zakresu nauk technicznych w Instytucie Elektroenergetyki PŁ. Od 1973 do 1989 pracowała jako asystent, następnie starszy asystent i adiunkt w tej jednostce.
W latach 1990–1996 pełniła funkcję zastępcy prezydenta Łodzi (m.in. z ramienia Ruchu dla Rzeczypospolitej). Od 1997 do 2001 pracowała w administracji rządowej jako doradca premiera Jerzego Buzka, szef gabinetu politycznego i następnie podsekretarz stanu w Ministerstwie Zdrowia, a od grudnia 2000 do sierpnia 2001 jako wiceminister w resorcie finansów. Zasiadała także w radzie politycznej Chrześcijańskiej Demokracji III RP[1]. W 2001 została pełnomocnikiem rektora Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi.
W wyborach samorządowych w 2006 z listy Platformy Obywatelskiej uzyskała mandat radnej sejmiku łódzkiego, następnie powołano ją na stanowisko członka zarządu województwa.
W 2007 była wymieniana jako kandydat na stanowisko ministra rozwoju regionalnego[2]. W 2010 nie ubiegała się o reelekcję i zakończyła pracę w zarządzie województwa. W 2011 była niezależną kandydatką do Senatu w wyborach parlamentarnych[3] (co skutkowało wykluczeniem z PO[4]). W 2014 bezskutecznie kandydowała do rady Łodzi z listy komitetu Łodzianie Bez Partii, a w 2018 do sejmiku województwa z listy Bezpartyjnych Samorządowców. W 2019 współtworzyła ruch Polska Fair Play.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.