Electro-industrial
gatunek muzyczny / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Electro-industrial?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Electro-industrial – gatunek muzyczny wywodzący się z nurtów EBM i post-industrial.
Pochodzenie |
EBM, post-industrial, |
---|---|
Czas i miejsce powstania |
od 1985 do 1990, Kanada i Niemcy |
Instrumenty |
syntezatory analogowe, samplery, automaty perkusyjne, elektroniczna perkusja |
Największa popularność |
niszowa, (1990–1999, od 2010 (revival)) |
Gatunki pokrewne |
EBM, darkwave, power noise, psychodeliczny trance/goa trance, aggrotech |
Podgatunki | |
dark electro | |
Style regionalne | |
odmiana kanadyjska, odmiana niemiecka | |
Inne tematy | |
gatunek graniczny kultury klubowej, czasem grany na rave lat 90. |
Rozwijał się w późnych latach 80. i w pierwszej połowie lat 90. Zważywszy, że EBM jest bezpośredni w strukturze oraz posiada czystą produkcję, electro-industrial stał się znany ze względu na głębokie, brudne i bardziej złożone brzmienie. Można je usłyszeć na wielu płytach tego gatunku, takich jak Tactical Neural Implant od Front Line Assembly, Bunker Gate Seven projektu :wumpscut: oraz „Too Dark Park” od Skinny Puppy. W przeciwieństwie do rocka industrialnego, electro-industrialne grupy używają niemal wyłącznie instrumentarium elektronicznego, choć gitary mogą się pojawić ale raczej w roli ozdobnika. Gatunek ten nie jest powiązany z nurtem electro-funk.