Elektroda wolframowa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Elektroda wolframowa – elektroda spawalnicza nietopliwa stosowana przy spawaniu metodą TIG. Wykonana jest z wolframu lub z wolframu z dodatkiem tlenków: toru, ceru, lantanu lub cyrkonu (według normy PN-EN ISO 6848). Spawanie odbywa się w osłonie gazowej (gaz obojętny), najczęściej w osłonie argonu, rzadziej w osłonie mieszanki argonu z helem lub samego helu.