Elena Runggaldier
włoska skoczkini narciarska / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Elena Runggaldier?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Elena Runggaldier (ur. 10 lipca 1990 w Bolzano) – włoska skoczkini narciarska, reprezentantka GS Fiamme Gialle, wicemistrzyni świata z 2011, trzykrotna medalistka mistrzostw świata juniorów (złoty medal w 2010, srebrny w 2008 i brązowy w 2006), złota medalistka Zimowej Uniwersjady 2011, sześciokrotna mistrzyni Włoch w skokach narciarskich.
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
GS Fiamme Gialle | |||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ |
3 grudnia 2011 w Lillehammer (24. miejsce) | |||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
3 grudnia 2011 w Lillehammer (24. miejsce) | |||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
|
W Pucharze Kontynentalnym zadebiutowała 13 sierpnia 2003 w Bischofshofen i zajęła 38. miejsce w konkursie. 14 lutego 2004 w Rastbüchl zdobyła pierwszy w karierze punkt do klasyfikacji PK, zajmując 30. miejsce. Najwyższe miejsce zawodniczki w konkursach Pucharu Kontynentalnego to czwarta pozycja, którą zajęła dwukrotnie – po raz pierwszy 9 lutego 2006 w Baiersbronn, a po raz drugi 3 października 2008 w Libercu.
W 2004 zdobyła dwa złote medale mistrzostw Włoch juniorek – w skokach narciarskich i kombinacji norweskiej, rok później jeden medal w konkursie skoków narciarskich[1]. W latach: 2006 i 2008 zdobyła złote medale mistrzostw Włoch, a w latach: 2007, 2009 medale srebrne.
Pięciokrotnie wystartowała w konkursach o mistrzostwo świata juniorek. W zawodach tych zdobyła trzy medale – brąz w 2006 w Kranju, srebro w 2008 w Zakopanem i złoto w 2010 w Hinterzarten.
20 lutego 2009 wzięła udział w konkursie o mistrzostwo świata w skokach narciarskich w Libercu, jednak zajęła w nim 32. miejsce i nie awansowała do drugiej serii.
3 grudnia 2011 w pierwszym w historii konkursie Pucharu Świata kobiet w Lillehammer zajęła 24. miejsce, po skokach na 78 m i 83 m[2].
23 listopada 2012 podczas pierwszego w historii konkursu drużynowego – mieszanego inaugurującego sezon 2012/2013 Pucharu Świata w skokach narciarskich Elena Runggaldier stanęła na najniższym podium wraz z Andreą Morassim, Evelyn Insam i Sebastianem Colloredo przegrywając z pierwszymi Norwegami (w składzie: Maren Lundby, Tomem Hilde, Andersem Bardalem i Anette Sagen) i drugimi Japończykami (w składzie: Yūki Itō, Yūtą Watase, Sarą Takanashi i Taku Takeuchim)[3].
W maju 2020 ogłosiła zakończenie kariery sportowej[4].
Jej brat, Mattia Runggaldier, uprawiał kombinację norweską.
We wrześniu 2020 wzięła ślub z François Braudem[5].
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
29. | 11 lutego | 2014 | Soczi / Krasnaja Polana | Russkije Gorki | K-95 | HS-106 | ind. | 85,0 m | 88,0 m | 179,6 pkt | 67,8 pkt | Carina Vogt |
33. | 12 lutego | 2018 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-98 | HS-109 | ind. | 71,5 m | – | 48,8 pkt | 215,8 pkt | Maren Lundby |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
32. | 20 lutego | 2009 | Liberec | Ještěd | K-90 | HS-100 | ind. | 61,5 m | – | 44,0 pkt | 199,0 pkt | Lindsey Van |
2. | 25 lutego | 2011 | Oslo | Midtstubakken | K-95 | HS-106 | ind. | 97,5 m | 93,5 m | 218,9 pkt | 12,8 pkt | Daniela Iraschko-Stolz |
12. | 22 lutego | 2013 | Val di Fiemme / Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-106 | ind. | 89,0 m | 93,0 m | 200,9 pkt | 52,8 pkt | Sarah Hendrickson |
7. | 24 lutego | 2013 | Val di Fiemme / Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-106 | druż. miesz[uwaga 1]. | 94,0 m | 98,5 m | 923,1 pkt (242,4 pkt) | 87,9 pkt | Japonia |
30. | 20 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-90 | HS-100 | ind. | 83,5 m | 80,5 m | 184,8 pkt | 52,1 pkt | Carina Vogt |
9. | 22 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-90 | HS-100 | druż. miesz[uwaga 2]. | 84,0 m | – | 374,5 pkt (85,6 pkt) | 543,4 pkt | Niemcy |
18. | 24 lutego | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | ind. | 92,0 m | 81,0 m | 208,4 pkt | 46,2 pkt | Carina Vogt |
7. | 26 lutego | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | druż. miesz[uwaga 3]. | 87,0 m | 80,5 m | 848,1 pkt (196,1 pkt) | 187,4 pkt | Niemcy |
8. | 26 lutego | 2019 | Seefeld | Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-99 | HS-109 | druż.[uwaga 4] | 93,5 m | 97,5 m | 690,5 pkt (199,5 pkt) | 208,4 pkt | Niemcy |
27. | 27 lutego | 2019 | Seefeld | Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-99 | HS-109 | ind. | 93,5 m | 90,5 m | 195,8 pkt | 63,8 pkt | Maren Lundby |
8. | 2 marca | 2019 | Seefeld | Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-99 | HS-109 | druż. miesz[uwaga 5]. | 97,5 m | 95,5 m | 801,4 pkt (204,1 pkt) | 210,8 pkt | Niemcy |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
3. | 5 lutego | 2006 | Kranj | Bauhenk | K-100 | HS-109 | ind. | 96,0 m | 100,0 m | 217,8 pkt | 38,0 pkt | Juliane Seyfarth |
9. | 17 marca | 2007 | Tarvisio / Planica | Srednija velikanka | K-90 | HS-100 | ind. | 85,5 m | 81,0 m | 192,5 pkt | 37,0 pkt | Lisa Demetz |
2. | 28 lutego | 2008 | Zakopane | Średnia Krokiew | K-85 | HS-94 | ind. | 81,0 m | 89,0 m | 225,5 pkt | 1,5 pkt | Jacqueline Seifriedsberger |
13. | 6 lutego | 2009 | Szczyrbskie Jezioro | MS 1970 B | K-90 | HS-100 | ind. | 89,5 m | 88,0 m | 216,0 pkt | 26,0 pkt | Magdalena Schnurr |
1. | 29 stycznia | 2010 | Hinterzarten | Adlerschanze | K-95 | HS-108 | ind. | 106,5 m | 102,0 m | 267,5 pkt | – |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 28 stycznia | 2011 | Erzurum | Kiremitliktepe | K-95 | HS-109 | ind. | 105,5 m | 95,5 m | 240,8 pkt | – |