Embritopody
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Embritopody, embrytopody (Embrithopoda) – rząd wymarłych ssaków kopytnych spokrewnionych z trąbowcami (Proboscidea), brzegowcami (Sirenia) i góralkowcami (Hyracoidea).
Embrithopoda | |||
Andrews, 1904 | |||
Szkielet Arsinoitherium zitteli (Muzeum Historii Naturalnej w Londynie) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Infragromada | |||
(bez rangi) | Paenungulata | ||
Rząd |
embritopody | ||
| |||
|
Charakteryzowały się pełnym uzębieniem, którego budowa wskazuje na dietę złożoną głównie z miękkich części roślin, takich jak liście i owoce. Najbardziej charakterystyczną cechą embritopodów były dwa duże wyrostki na czaszce, za życia pokryte zapewne także rogową pochwą.
Najliczniejsze szczątki należą do przedstawicieli rodzaju Arsinoitherium, opisanego na podstawie skamieniałości z osadów późnoeoceńskich i wczesnooligoceńskich z niecki Fayoum w Egipcie. Gatunek Arsinoitherium zitelli Beadnell, 1902 osiągał rozmiary zbliżone do dzisiejszego nosorożca czarnego. Późniejszy Arsinoitherium giganteus Sanders, Kappelman & Rasmussen, 2004 z osadów oligoceńskich Etiopii był wielkości niewielkiego słonia. Nieliczne szczątki ssaków zaliczanych do Embrithopoda zostały znalezione w południowej Europie (Cravadiatherium Radulesco et al., 1976).