Emil Hegle Svendsen
biathlonista norweski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Emil Hegle Svendsen?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Emil Hegle Svendsen (ur. 12 lipca 1985 w Trondheim) – norweski biathlonista, wielokrotny medalista igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata, mistrz świata juniorów, zdobywca Pucharu Świata w sezonie 2009/2010.
Data i miejsce urodzenia | ||||
---|---|---|---|---|
Klub |
Strindheim IL | |||
Wzrost |
185 cm | |||
Debiut w PŚ |
15.12 2005, Osrblie | |||
Pierwsze punkty w PŚ |
16.12 2005, Osrblie | |||
Pierwsze podium w PŚ |
13.01 2007, Ruhpolding (3. miejsce – sprint) | |||
Dorobek medalowy | ||||
Inne nagrody | ||||
| ||||
| ||||
Strona internetowa |
Zdobył łącznie cztery tytuły mistrza świata juniorów (2004 w biegu na dochodzenie i w sztafecie, 2005 w biegu długim i biegu sprinterskim). Od sezonu 2005/2006 startował w zawodach Pucharu Świata. Uczestniczył m.in. w Igrzyskach Olimpijskich w Turynie, gdzie w biegu masowym zajął 6. miejsce. W klasyfikacji generalnej sezonu 2005/2006 zajął 22. miejsce, najlepiej wypadając w klasyfikacji biegu masowego (7. miejsce, ze stratą do czwartego Svena Fischera jedynie 7 punktów). Do lutego 2007 w sezonie 2006/2007 trzykrotnie stanął na podium Pucharu Świata – 2 razy w Ruhpolding i raz w Pokljuce. Na mistrzostwach świata 2007 we włoskiej Anterselvie zdobył brązowy medal w składzie sztafety mieszanej (nie znalazł się w składzie wicemistrzowskiej sztafety męskiej). 13 grudnia 2007 odniósł pierwsze zwycięstwo w zawodach o Puchar Świata.
Sezon 2005/2006
Pierwszymi zawodami Svendsena w Pucharze Świata w sezonie 2005/2006 był bieg indywidualny w Osrblie. W swoim pierwszym starcie Norweg popełnił na strzelnicy sześć błędów i zajął odległe 68. miejsce[1]. Jednak kolejne występy były już dla niego bardziej udane, zajął bowiem 5. miejsce w sprincie[2] oraz 21. w biegu pościgowym, gdzie ostatnie strzelanie przekreśliło szanse na podium[3]. Jednak kolejny biathlonowy weekend w Oberhofie przyniósł jedynie miejsca w drugiej dziesiątce. Starty te dały mu miejsce w sztafecie norweskiej, w której wspólnie z kolegami zajął szóstą pozycję. W Ruhpolding udało mu się zająć 5. miejsce w sprincie i 9. w biegu pościgowym. Jednak w startach w Anterselvie, poprzedzających Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2006, Svendsen wystąpił tylko w sprincie zajmując 14. pozycję[4].
Dobre wyniki zagwarantowały mu miejsce w kadrze na igrzyska olimpijskie. Tam jednak pojawił się tylko raz, podczas ostatniej już konkurencji - biegu masowego. W strzelaniu popełnił dwa błędy (dwie rundy karne) i zajął szóstą lokatę, tracąc 53,8 s do zwycięzcy Michaela Greisa[5].
Po powrocie z igrzysk Norweg notował słabsze wyniki, trzykrotnie znalazł się w czołowej 20. W Pokljuce zajmował 32. miejsce w sprincie oraz 22. w biegu pościgowym[6], a w Kontiolahti odpowiednio - 19. i 47.[7], jednak w biegu masowym był siódmy[8] W tej samej konkurencji, w ostatnich zawodach sezonu, 26 marca 2006 roku w Oslo był piąty[9].
W klasyfikacji generalnej Svendsen zajął 22. miejsce z dorobkiem 289 punktów. W klasyfikacji biegu masowego uplasował się na siódmej pozycji.
Sezon 2006/2007
Sezon 2006/2007 rozpoczął się od zawodów w szwedzkim Östersund. W pierwszym biegu indywidualnym Svendsen zajął 44. miejsce[10]. W kolejnych startach sprint zakończył na 16. pozycji[11], a w biegu pościgowym awansował na czwarte miejsce.
Z podwójnych występów w Hochfilzen może najwyższe lokaty wywalczył w sztafecie, zajmując pierwsze i piąte miejsce. W indywidualnych występach nie zdobył wielu punktów, najlepszym jego rezultatem było 17. miejsce w biegu pościgowym[12].
Nowy rok przyniósł lepsze występy Norwega. W pierwszych zawodach 2007 roku, 6 stycznia w Oberhofie, zajął 11. pozycję w sprincie, ósmą w biegu pościgowym, a także trzecie miejsce w sztafecie. Tydzień później w Ruhpolding, po raz pierwszy w karierze stanął indywidualnie na podium, ulegając tylko dwóm rodakom: Ole Einarowi Bjørndalenowi i Halvardowi Hanevoldowi[13] oraz drugą w biegu masowym[13]. Dwa dni wcześniej wygrał w sztafecie[13].
Ostatnim sprawdzianem przed mistrzostwami świata, były starty w Pokljuce. Uplasował się na najniższym stopniu podium w sprincie oraz na dziewiątej pozycji w biegu pościgowym[14]. Svendsen nie wystąpił w biegu masowym w zawodach w Lahti, przygotowując się do zbliżających się mistrzostw świata w Anterselvie. Zajął tam 7. miejsce w sprincie oraz 5. w biegu pościgowym, a wraz ze sztafetą mieszaną zdobył brązowy medal.
Na koniec sezonu 2006/2007 Svendsen zajął 17. miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. Zgromadził 381 punktów.
Sezon 2007/2008
Mimo że sezon 2007/2008 rozpoczął się w fińskim Kontiolahti Svendsen na trasach pokazał się dopiero tydzień później, w Hochfilzen, zajmując tam miejsca w drugiej dziesiątce. Podczas zawodów w Pokljuce, które poprzedzały przerwę świąteczną pierwszy raz w tym sezonie stanął na podium i to na jego najwyższym stopniu. Wynik ten dało mu bezbłędne strzelanie w biegu indywidualnym. Nowy rok oraz niemiecka część Pucharu Świata rozpoczęła się od trzecich miejsc w sprincie oraz biegu masowym w Oberhofie. Natomiast w Ruhpolding na podium udało się stanąć tylko raz, ponownie na trzecim miejscu, tym razem w biegu pościgowym. Kolejnym przystankiem PŚ była włoska Anterselva, tam pojawił się tylko w biegu masowym, zajmując 9. miejsce. Na trasach w Korei Południowej wygrał sprint, a w biegu na dochodzenie zajął 8. miejsce. Weekend w rosyjskim Chanty-Mansyjsku zakończył podwójnym podium, drugim miejsce w sprincie i zwycięstwem w biegu pościgowym. Sezon swój finał miał w Oslo na wzgórzu Holmenkollen, gdzie Emil zajął pierwsze miejsce w sprincie i trzecie w biegu pościgowym.
Mistrzostwa Świata w Biathlonie 2008 w szwedzkim Östersund były dla Svendsena udane. Zdobył swoje pierwsze medale w imprezie wysokiej rangi, trzykrotnie stając na podium. Zwyciężył w biegach indywidualnym i masowym, w drugiej z tych konkurencji pokonał Ole Einara Bjørndalena o zaledwie 0,4 sekundy. Ponadto z kolegami z drużyny wywalczył srebro.
W klasyfikacji generalnej był trzeci, z liczbą 687 punktów, za Bjørndalenem i Rosjaninem Dmitrijem Jaroszenko. Ponadto był drugi w klasyfikacji biegu indywidualnego i trzeci w sprincie.
Sezon 2008/2009
Sezon, który miał początek w szwedzkim Östersund rozpoczął się dla Svendsena bardzo dobrze. Stawał trzykrotnie na podium, w tym raz na pierwszym miejscu (w sprincie). Podczas tego weekendu Norweg również zdobył żółtą koszulkę lidera PŚ. Kolejny etap, w Hochfilzen, przyniósł zwycięstwa zarówno w sprincie jak i pościgu. Mimo że w zawodach przed przerwą świąteczną wystąpił jedynie w biegu długim, zajmując 17. miejsce, udało mu się zachować pozycję lidera klasyfikacji. Nowy rok rozpoczynany na niemieckich trasach przyniósł miejsca poza podium w Oberhofie (24. - sprint i 4. - start masowy). Natomiast w Ruhpolding uplasował się był trzeci w sprincie i drugi w pościgu. To pozwoliło mu odzyskać utracone tydzień wcześniej przodownictwo w klasyfikacji. We włoskiej Anterselvie wygrał sprint oraz wywalczył trzecie miejsce w biegu na dochodzenie, ale w biegu masowym nie wystartował. Norweg opuścił przedolimpijską próbę w Vancouver, gdzie zawody odbyły się zaraz po mistrzostwach świata. Kolejnym etapem Pucharu Świata było rodzinne miasto Norwega - Trondheim, gdzie wystąpił we wszystkich trzech biegach zajmując kolejno 11. miejsce w sprincie, 6. w pościgu oraz 3. w biegu masowym. Podczas finału PŚ w Chanty-Mansyjsku zajął 4. miejsce w sprincie, wygrał pościg, a w biegu masowym uplasował się na 15. miejscu.
Mistrzostwa Świata w Biathlonie 2009 w Pjongczangu przyniosły Norwegowi tylko jeden medal. Wspólnie z Bjoerndalenem, Hanevoldem i Larsem Bergerem zwyciężył w sztafecie. Oprócz tego Svendsen wystąpił jeszcze jedynie w biegu masowym, gdzie zajął 12. miejsce. W innych biegach nie brał udziału.
Mimo że przez długi czas był liderem klasyfikacji generalnej, ostatecznie sezon zakończył na 3. miejscu z liczbą 844 punktów. Przyczyniło się do tego opuszczanie biegów, a co za tym idzie strata punktów. Kryształową Kulę zdobył Bjørndalen, a drugi był Polak Tomasz Sikora. Oprócz tego Svendsen zajął 3. miejsce w klasyfikacji sprintów i 2. w biegu na dochodzenie.
Sezon 2009/2010
Sezon tradycyjnie rozpoczął się w szwedzkim Östersund. Wygrał tam bieg indywidualny, a w sprincie był drugi, zdobywając jednocześnie żółtą koszulkę lidera. Kolejny etap w Hochfilzen przyniósł 9. miejsce w sprincie i zwycięstwo w biegu pościgowym. Norweg nie wziął udziału w kończących rok zawodach w Pokljuce, tracąc przy tym punkty, jak również koszulkę lidera. Starty w Oberhofie dały 5. miejsce w sprincie i 23. w biegu masowym. W drugiej części niemieckich zawodów, w Ruhpolding, stanął już na podium, wygrywając sprint i bieg masowy. Starty w Anterselvie, ostatnie zawody przedolimpijskie Svendsen odpuścił. Po poolimpijskich zawodach w Kontiolahti odzyskał żółtą koszulkę lidera, zajmując kolejno drugie miejsce w sprincie i siódme w pościgu. W Oslo odbywający się sprint, pościg i bieg masowy kończył odpowiednio na 15., czwartym i trzecim miejscu. Na koniec sezonu biathloniści rywalizowali w Chanty-Mansyjsku. Svendsen zajmując 8. miejsce w sprincie i 14. w biegu masowym obronił żółtą koszulkę lidera.
Igrzyska Olimpijskie 2010 w Vancouver przyniosły Norwegowi trzy medale. Najpierw zdobył srebro w sprincie, rozdzielając Francuza Vincenta Jay i Jakova Faka z Chorwacji. Następnie zwyciężył w biegu indywidualnym, wyprzedzając Bjørndalena i Białorusina Siarhieja Nowikaua. Parę dni później, razem z Bjørndalenem, Hanevoldem i Tarjei Bø wygrał też sztafetę. Do tego zajął 8. miejsce w biegu na dochodzenie i 13. w biegu masowym.
Ponadto na mistrzostwach świata sztafet mieszanych w Chanty-Mansyjsku razem z drużyną wywalczył srebrny medal.
W klasyfikacji generalnej był najlepszy, zdobywając Kryształową Kulę, z sumą 828 punktów. Wygrał też klasyfikację sprintu, a w klasyfikacjach biegu indywidualnego i masowego był drugi.
Sezon 2010/2011
Wszystkie starty podczas inauguracyjnych zawodów w Östersund kończył na podium. Wygrał bieg indywidualny i sprint, a w pościgu był drugi, obejmując prowadzenie w klasyfikacji generalnej. W zawodach w Hochfilzen nie znalazł się w najlepszej trójce, był tam czwarty w sprincie i piąty w pościgu. Jednak w Pokljuce, plasował się poza pierwszą dziesiątką i stracił prowadzenie na rzecz kolegi z drużyny - Tarjei Bø. Zarówno w Oberofie jak i w Ruhpolding Svendsen zajmował miejsca w top 10, przy tym najpierw zajmując drugie miejsce w biegu masowym, a następnie wygrywając bieg indywidualny. Po słabszych startach w Anterselvie (14. w sprincie i 9. w b.masowym) ominął zawody w Presque Isle, jednak wystartował w Fort Kent. Wygrał tam sprint oraz pościg, do tego zajmując szóste miejsce w biegu masowym. Zawody kończące sezon odbyły się w Oslo na wzgórzu Holmenkollen, gdzie triumfował w biegu pościgowym i masowym, a w sprincie był szósty.
Z mistrzostw świata w Chanty Mansyjsku Svendsen wrócił z trzema medalami. Był drugi w biegu pościgowym, rozdzielając Francuza Martina Fourcade'a i Tarjei Bø. W sztafecie razem z Bjørndalenem, Bø i Alexandrem Osem ponownie był najlepszy w sztafecie. Następnie zwyciężył także w biegu masowym, pokonując Jewgienija Ustiugowa i Lukasa Hofera. Do tego zajął piąte miejsce w sprincie i czwarte w biegu indywidualnym.
Klasyfikację generalną PŚ zakończył na drugiej pozycji, przegrywając z Tarjei Bø o zaledwie 5 punktów. Zdobył za to dwie Małe Kryształowe Kule - za bieg masowy i indywidualny.
Sezon 2011/2012
Kolejny sezon 2011/2012 rozpoczął się w Östersund, Svendsen był tam między innymi trzeci w sprincie i drugi w biegu na dochodzenie. Następnie odbyły się podwójne zawody w austriackim Hochfilzen. Pierwsza część była dla Norwega bardziej udana, gdyż zajął czwarte miejsce w sprincie i wygrał pościg. Natomiast w drugim tygodniu zajmował miejsca poza czołową dwudziestką. Nowy rok rozpoczęły zawody w Oberhofie, gdzie zajął 6. miejsce w sprincie i 3. w biegu masowym. Kolejnym przystankiem było czeskie Nove Mesto, gdzie wygrał sprint, był drugi w biegu indywidualnym i dziewiąty w pościgu. Po słabszych startach w Anterselvie, gdzie plasował się poza dziesiątką, wystąpił w Oslo. W każdych zawodach stawał na podium, kolejno zajmując trzecie miejsce w sprincie, drugie w pościgu i pierwsze w biegu masowym. Na poprzedzających MŚ zawodach w Kontiolahti Norweg zajął 12. miejsce w sprincie i 4. w biegu pościgowym. W finale PŚ w Chanty Mansyjsku, był piąty w sprincie, trzeci w pościgu i wygrał bieg masowy.
Na Mistrzostwach Świata 2012 w Ruhpolding zdobył dwa złote medale, w sztafecie męskiej i mieszanej. Ponadto był drugi w sprincie, plasując się między Fourcadem i Szwedem Carlem Johanem Bergmanem. Zajął również 5. miejsce w biegu na dochodzenie, 8. w indywidualnym i 18. w masowym.
W klasyfikacji generalnej PŚ zajął miejsce drugie ze stratą 65 punktów do Martina Fourcade'a. Równocześnie był drugi w klasyfikacjach sprintu, biegu pościgowego i masowego oraz trzeci w biegu indywidualnym.
Sezon 2012/2013
Inauguracja sezonu 2012/2013 odbyła się w Szwecji, w Östersund. Svendsen zajmował miejsca w czołówce, jednak stanął na podium, zajmując 4. miejsce w biegu indywidualnym, 5. w sprincie i 6. w biegu na dochodzenie. Kolejny etap, czyli rywalizacja w Hochfilzen zakończył się miejscami poza czołową dziesiątką. Na podium powrócił podczas zawodów w Pokljuce, gdzie był drugi w sprincie, najlepszy w pościgu, zajął też szóste miejsce w biegu masowym. Rok 2013 rozpoczął się rywalizacją w niemieckich miejscowościach, czyli Oberhofie i Ruhpolding. Dwukrotnie stawał tam na trzecim stopniu podium (kolejno sprint i bieg masowy) oraz dwukrotnie był czwarty (bieg pościgowy i sprint). Podczas zawodów w Anterselvie wywalczył drugie miejsce w sprincie i piąte w pościgu. Po mistrzostwach świata Svedsen zmagał się z chorobą, przez co opuścił starty w Oslo i Soczi. Wrócił dopiero na zakończenie sezonu w Chanty-Mansyjsku. Po zajęciu 30. miejsca w sprincie i 24. w biegu na dochodzenie, weekend i sezon zakończył trzecią pozycją w stracie masowym.
Na Mistrzostwach Świata 2013 w Novym Meście na Moravie zdobył aż 5 medali. Złote w biegu sprinterskim, pościgowym, sztafecie męskiej i sztafecie mieszanej. Ponadto wywalczył brązowy medal w biegu masowym.
W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata zajął drugie miejsce przegrywając jedynie z Martinem Fourcade'em. Był także drugi w klasyfikacjach sprintu, biegu pościgowego i biegu masowego.