Emily Webley-Smith
brytyjska tenisistka / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Emily Webley-Smith (ur. 14 lipca 1984 w Bristolu) – brytyjska tenisistka.
Państwo | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
14 lipca 1984 | ||
Wzrost |
168 cm | ||
Gra |
praworęczna | ||
Gra pojedyncza | |||
Wygrane turnieje |
0 WTA, 4 ITF | ||
Najwyżej w rankingu |
240 (7 listopada 2011) | ||
Wimbledon |
2R (2004) | ||
Gra podwójna | |||
Wygrane turnieje |
0 WTA, 26 ITF | ||
Najwyżej w rankingu |
113 (2 listopada 2015) | ||
Roland Garros |
1R (2020) | ||
Wimbledon |
1R (2004, 2005, 2007, 2011, 2015, 2021) | ||
|
Tenisistka występująca głównie w turniejach rangi ITF. Zadebiutowała w 1999 roku, dzięki dzikiej karcie, w kwalifikacjach do imprezach ITF w Welwyn, ale przegrała 0:6, 0:6 już w pierwszej rundzie. W 2000 roku udanie przeszła kwalifikacje do podobnego turnieju w Felixstowe i po raz pierwszy w karierze zagrała w turnieju głównym, w którym przegrała jednak w pierwszym meczu z rodaczką Jane O'Donoghue. W następnym roku, też jako kwalifikantka, dotarła do ćwierćfinału imprezy w Jersey, przegrywając mecz ćwierćfinałowy z Anne Keothavong.
W 2002 roku otrzymała od organizatorów dziką kartę i wystąpiła w turnieju kwalifikacyjnym do Wimbledonu. Zagrała jeden mecz i odpadła w pierwszej rundzie. W następnym roku, na tych samych zasadach, zagrała w kwalifikacjach tego samego turnieju z identycznym skutkiem. W tym samym roku pięciokrotnie osiągnęła ćwierćfinały grze singlowej w turniejach ITF. W 2004 roku otrzymała dziką kartę bezpośrednio do turnieju głównego w Wimbledonie i odniosła swój największy sukces w karierze, pokonując w pierwszej rundzie Severine Beltrame; w drugiej przegrała z Amy Frazier.
W karierze wygrała cztery turnieje w grze singlowej i dwadzieścia sześć w grze deblowej rangi ITF.