Engelbert Zaschka
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Engelbert Zaschka (ur. 1 września 1895 we Fryburgu Bryzgowijskim, zm. 26 czerwca 1955 tamże)[1][2] – niemiecki konstruktor i wynalazca[3].
Engelbert Zaschka, 1927 | |||
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Zawód, zajęcie | |||
Narodowość |
niemiecka | ||
|
W latach 1921-25 kierowany przez niego zespół konstruktorów wytwarzał cieszące się uznaniem motocykle Orionette[4] z dwusuwowymi silnikami o pojemnościach: 129 cm³, 137 cm³, 148 cm³ i 346 cm³ z dwu- i trzybiegowymi skrzyniami biegów. Była to podówczas najbardziej licząca się fabryka motocykli w Berlinie. Dział konstrukcyjny kierowany przez Zaschkę opracował też silnik o interesującej konstrukcji "Systemu Zaschka": był on jednocześnie dwu- i czterosuwem, oprócz zaworu w cylindrze wyposażonym w zawór w komorze wału korbowego. Zawory w silnikach Zaschki otwierane i zamykane były desmodromicznie, odmiennie niż w większości dzisiejszych konstrukcji, w których zawory zamykane są przez sprężynę. Jeden z pierwszych konstruktorów helikopterów[5], pierwszy taki pojazd stworzył w 1927 roku[6][7][8]. W 1929 roku w Berlinie zaprezentował składany samochód. Ten lekki trójkołowy pojazd mogła rozłożyć jedna osoba w czasie 20 minut. Pomysł taki zrodził się wobec narastającego w Berlinie problemu z brakiem miejsc do parkowania[6][9]. W 1934 roku opatentował i skonstruował prototyp samolotu napędzanego siłą mięśni ludzkich[6] W tym samym roku opatentował przenośną elektrownię, napędzaną siłą mięśni ludzkich[10][11].