Ernst von Bergmann
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ernst Gustav Benjamin von Bergmann (ur. 16 grudnia 1836 w Rydze, zm. 25 marca 1907 w Wiesbaden) – niemiecki chirurg, profesor na Uniwersytecie w Dorpacie i w Würzburgu, od 1882 roku na Uniwersytecie w Berlinie. Spopularyzował aseptykę w chirurgii. Jego asystentami w Berlinie byli Curt Schimmelbusch i Friedrich Gustav von Bramann. Jego syn Gustav von Bergmann (1878–1955) był uznanym lekarzem internistą.
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
profesor nauk medycznych | |||
Specjalność: chirurgia | |||
Alma Mater | |||
Doktorat | |||
Habilitacja | |||
Profesura | |||
Nauczyciel akademicki | |||
Uczelnia |
Uniwersytet w Dorpacie | ||
Odznaczenia | |||
|
Absolwent Uniwersytu w Dorpacie, obronił doktorat w 1860, habilitował się w 1863 na podstawie rozprawy Zur Lehre von der Fettembole. W w 1878 przeniósł się do Würzburga jako profesor zwyczajny na tamtejszym uniwersytecie. W 1882 przeniósł się do Berlina oprócz pracy na uniwersytecie objął funkcję dyrektora Królewskiego Uniwersyteckiego Szpitala Chirurgicznego w Berlinie.