Erwin Mięsowicz
polski lekarz chorób wewnętrznych / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Erwin Mięsowicz (ur. 11 września 1875 w Turce, zm. 2 stycznia 1914 w Krakowie) – polski lekarz chorób wewnętrznych, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, autor podręcznika badania klinicznego.
Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Data i miejsce śmierci ...
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
profesor nauk medycznych | |||
Specjalność: interna | |||
Alma Mater | |||
Habilitacja | |||
Profesura | |||
Uczelnia | |||
|
Zamknij
Syn starosty turczańskiego Józefa Mięsowicza i Aurelii z domu Gottscher. Do gimnazjów uczęszczał w Wadowicach, Kołomyi i Krakowie. Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim, tytuł doktora medycyny uzyskał w 1899. W 1906 uzupełniał studia w Berlinie i Strasburgu, pracował w klinice Krehla. W 1907 roku zostało docentem prywatnym, a w 1911 profesorem nadzwyczajnym[1]. Żonaty z Teodorą z Korczyńskich, mieli synów Tadeusza, adwokata, i Zygmunta, sędziego[2].
Pochowany jest na cmentarzu Rakowickim (kw. 5)[3].