Etiudy op. 10 (Chopin)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Etiudy op. 10 – cykl fortepianowych etiud Fryderyka Chopina, skomponowanych w latach 1829–1832. Chopin zadedykował je Lisztowi (à son ami Franz Liszt).
Kompozytor ukazał w Etiudach mistrzostwo w zakresie fortepianowej faktury, techniki pianistycznej, brzmienia, inwencji kompozytorskiej, dynamiki. Każdy utwór koncentruje się na wybranym problemie technicznym, przykładowo:
- rozłożone akordy w partii prawej ręki (Etiuda C-dur op. 10 nr 1)
- podkładanie palców prawej ręki w gamie chromatycznej (Etiuda a-moll op. 10 nr 2)
- prowadzenie śpiewnej melodii (Etiuda E-dur op. 10 nr 3)
- pasaże w lewej ręce (Etiuda c-moll op. 10 nr 12, tzw. Etiuda Rewolucyjna)
- technika arpeggiowa obu rąk (Etiuda Es-dur op. 10 nr 11)
- gra na czarnych klawiszach (Etiuda Ges-dur op. 10 nr 5)