Eugen Hallervorden
niemiecki lekarz psychiatra / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Eugen Hallervorden (ur. 17 lipca 1853 w powiecie Ragnit[1], zm. 22 września 1914[2]) – niemiecki lekarz psychiatra.
Praktykował w zakładzie psychiatrycznym w Allenbergu koło Wehlau. W 1886 roku objął funkcję dyrektora nowo powstałej placówki Kortau do roku 1891[3]. W 1896 roku habilitował się i został Privatdozentem wykładającym psychiatrię na Uniwersytecie w Królewcu[4][5]. Współpracował z Bernhardem Naunynem podczas jego prac doświadczalnych nad patofizjologią cukrzycy[6][7]. Ojciec neuropatologa Juliusa Hallervordena (1882–1965)[8].