Franz Lehár
węgierski kompozytor operetkowy / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Ferenc Lehár?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Franz Lehár, węg. Ferenc Lehár[1] (ur. 30 kwietnia 1870 w Komárnie, Austro-Węgry, zm. 24 października 1948 w Bad Ischl, Austria) – węgierski kompozytor operetkowy. Jego twórczość operetkowa jest porównywana do twórczości Johanna Straussa II.
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Narodowość |
węgierska | ||
Dziedzina sztuki |
muzyka | ||
Epoka |
operetka | ||
Ważne dzieła | |||
|
Franz Lehár urodził się 30 kwietnia 1870 r. w Komárnie, niewielkim mieście położonym w granicach monarchii austro-węgierskiej. Pierwsze kroki w zakresie edukacji muzycznej stawiał w domu, pod pilnym nadzorem swego ojca. Gdy ukończył 12 lat, rodzina wysłała go na naukę gry na skrzypcach do konserwatorium muzycznego w Pradze, gdzie jednocześnie poszerzał swoje umiejętności kompozytorskie u znanego nauczyciela Fibicha. Całą ostatnią dekadę XIX wieku prowadził własne orkiestry w różnych miastach państwa austro-węgierskiego, w tym w Puli, Trieście, Budapeszcie i Wiedniu. Komponowane przez niego walce i marsze cieszyły się dużą popularnością wśród miłośników muzyki poważnej.
W 1905 r. ogromny sukces i sławę przyniosła Lehárowi operetka Wesoła wdówka, której premiera odbyła się w Wiedniu. Dzięki niej kompozytor zyskał olbrzymią reputację i szacunek, a także środki niezbędne na poświęcenie się w pełni tworzeniu muzyki. W ciągu kolejnych trzech dekad powstało blisko trzydzieści nowych dzieł, które rozsławiły Lehára na całym świecie i uczyniły prawdziwie bogatym. Lekkie i frywolne, a zarazem szybko wpadające w ucho melodie wspaniale oddawały atmosferę Wiednia z początku XX wieku. W 1934 r. muzyk zakończył swą karierę kompozytora, poświęcając czas prowadzeniu wydawnictwa muzycznego.
Z chwilą pierwszego triumfu nazistów w Europie Lehár ukrywał się w swojej posiadłości w Bad Ischl. Podziw Hitlera i Goebbelsa dla genialnej muzyki kompozytora ocalił życie jego żonie, Sophie, z pochodzenia Żydówce. Wielu jego przyjaciół zginęło jednak w obozach koncentracyjnych. Muzyk nigdy nie wystąpił otwarcie przeciw nazistowskiemu reżimowi. Po zakończeniu wojny wraz z żoną przeniósł się do Szwajcarii. Zmarł 24 października 1948 roku w Bad Ischl.
Lehár był uznanym kompozytorem i muzykiem. Jego dzieła zachwycają szeroką paletą barw muzycznych, a wkład w rozwój opery i operetki jest niezaprzeczalny. Utwory odznaczają się odcieniem ironii i szczególną lotnością, zmieszanymi z nutami nostalgii i wyrafinowania. Lehár był ostatnim wielkim twórcą operetki wiedeńskiej. Oprócz utworów scenicznych pisał również partytury dla filmu, poematy symfoniczne, koncerty na skrzypce, walce i marsze, utwory na fortepian oraz niezliczone piosenki. Do jego najważniejszych dzieł należą: Wesoła wdówka, Hrabia Luksemburg, Cygańska miłość, Paganini, Carewicz i Kraina uśmiechu.