Ferenc Nagy
węgierski polityk / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ferenc Nagy (wym. /ˈfɛrɛnt͡s ˈnɒɟ/; ur. 8 października 1903 w Bisse, zm. 12 czerwca 1979 w Fairfax) – węgierski polityk Niezależnej Partii Drobnych Rolników. W 1946 objął stanowisko premiera Węgier, po tym jak jego poprzednik Zoltán Tildy został po proklamowaniu ustroju republikańskiego pierwszym prezydentem kraju[1].
Nie mylić z: Ferencem Nagym, węgierskim trenerem piłkarskim. |
Data i miejsce urodzenia |
8 października 1903 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
12 czerwca 1979 | ||
40. Premier Węgier 1. Premier Republiki Węgierskiej | |||
Okres |
od 4 lutego 1946 | ||
Przynależność polityczna |
Niezależna Partia Drobnych Rolników | ||
Poprzednik | |||
Następca |
Lajos Dinnyés | ||
Przewodniczący Parlamentu Węgier | |||
Okres |
od 29 listopada 1945 | ||
Poprzednik |
Béla Zsedényi | ||
Następca | |||
Członek Wysokiej Rady Narodowej | |||
Okres |
od 7 grudnia 1945 | ||
Poprzednik |
Béla Miklós, Béla Zsedényi, Mátyás Rákosi | ||
Następca |
Zoltán Tildy (jako Prezydent Republiki) | ||
|
Funkcję premiera Węgier pełnił od 4 lutego 1946 do 31 maja 1947 roku[2]. Podczas wizyty premiera w Szwajcarii w maju 1947 roku Sowieci przedstawili 28 maja fałszywe dokumenty, mające dowodzić udziału Nagya w spisku antypaństwowym. Jednocześnie węgierscy komuniści, kierujący ministerstwem spraw wewnętrznych, aresztowali jego syna jako zakładnika i zażądali dymisji premiera. Nagy zgodził się zrezygnować 30 maja, natomiast formalny akt rezygnacji wydał po przyjeździe syna do Szwajcarii 2 czerwca 1947. Miejsce Nagya na stanowisku premiera zajął, wysunięty przez Mátyása Rákosiego, Lajos Dinnyés, który formalnie był politykiem Partii Drobnych Rolników, a w rzeczywistości marionetką komunistów. Umożliwiło to węgierskim komunistom przekreślenie rezultatu demokratycznych wyborów parlamentarnych i realne przejęcie pełni władzy. Nagy uzyskał azyl polityczny w Stanach Zjednoczonych. W Herndon, w Wirginii prowadził farmę mleczarską[3][1].
W 1959 roku został prezesem Permindeksu, holdingu handlowo-wystawienniczego z siedzibą w Bazylei, w Szwajcarii[4].
Swoje życie i karierę polityczną Nagy opisał w książce The Struggle behind the Iron Curtain, która opublikowana została w 1948 roku przez wydawnictwo MacMillan[5].