Franciszek Caracciolo
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Franciszek Caracciolo, właśc. Francesco Caracciolo (ur. 13 października 1563 r. w Villa Santa Maria, zm. 4 czerwca 1608 r. w Agnone) – prezbiter, święty katolicki.
prezbiter | |||
Data i miejsce urodzenia |
13 października 1563 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
4 czerwca 1608 | ||
Czczony przez | |||
Beatyfikacja |
10 września 1769 | ||
Kanonizacja |
24 maja 1807 | ||
Wspomnienie |
4 czerwca | ||
Szczególne miejsca kultu | |||
|
Pochodził ze znakomitej rodziny. Studiował teologię na uniwersytecie w Neapolu. W roku 1587 przyjął święcenia kapłańskie. Prowadził pracę duszpasterską wśród więźniów i galerników. Razem z genueńczykiem Janem Adorno założył zakon Kanoników Regularnych Mniejszych dla opieki nad biednymi, chorymi i więźniami. W wieku 26 lat złożył śluby i w miejsce dotychczasowego imienia Askaniusz, przyjął imię zakonne Franciszek. W 1591 roku został generałem zakonu. Po kilku latach złożył urząd. Umarł, pielgrzymując do sanktuarium Matki Bożej w Loreto, 4 czerwca 1608 roku w Ankonie.
Pochowano go w kościele Matki Bożej Większej w Neapolu.