Franciszek Kwieciński
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Franciszek Kwieciński pseud. Karwat, Frankowski (ur. 13 września 1884 w Głuszynie koło Nieszawy, zm. 28 maja 1942 w Magdalence koło Raszyna) – polski działacz polityczny i publicysta, jeden z liderów konspiracyjnego Stronnictwa Pracy (SP).
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Odznaczenia | |||
|
Jeden z liderów Narodowej Partii Robotniczej (NPR) i współzałożycieli Stronnictwa Pracy w 20-leciu międzywojennym. Redaktor Nowej Prawdy.
W czasie II wojny światowej przedstawiciel Stronnictwa Pracy w Głównym Politycznym Komitecie Porozumiewawczym przy ZWZ. Aresztowany i rozstrzelany przez Niemców w Magdalence pod Raszynem. Jego nagrobek znajduje się w alei zasłużonych cmentarza Powązkowskiego w Warszawie (grób 24)[1].
12 sierpnia 1954 odznaczony pośmiertnie Krzyżem Niepodległości Polski Podziemnej z Mieczami przez Prezydenta RP na Wychodźstwie Augusta Zaleskiego[2].