Franciszek Vareilhe-Duteil
błogosławiony Kościoła katolickiego, jezuita, ofiara prześladowań antykatolickich / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Franciszek Vareilhe-Duteil SJ, (fra.) François Vareilhe-Duteil (ur. 15 czerwca 1734 w Felletin, zm. 2 września 1792 w Paryżu) – błogosławiony Kościoła katolickiego, męczennik, ofiara prześladowań antykatolickich okresu francuskiej rewolucji[1][2][3].
męczennik | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Czczony przez | |
Beatyfikacja |
17 października 1926 |
Wspomnienie |
2 września |
Do Towarzystwa Jezusowego wstąpił 22 listopada 1751 w Fontenay[3][4]. Po ukończeniu studiów filozoficznych w Bordeaux dzielił czas łącząc obowiązki wykładowcy i oddając się studiom teologicznym w Poitiers[4]. Po kasacie zakonu, w 1762 roku wyjechał do Nancy i pełnił w parafii Saint-Merry obowiązki kanonika[3][5]. Zatrzymany został, gdy przebywał na letnim wypoczynku w domu dla księży w Issy[3]. Aresztowany został za odmowę złożenia przysięgi na cywilną konstytucję kleru, 15 sierpnia 1792 roku, z dwoma innymi jezuitami Klaudiuszem Cayx i Klaudiuszem Franciszkiem Gagnières des Granges[3][4].
Był jedną z ofiar tak zwanych masakr wrześniowych, w których zginęło 300 duchownych i jednym z 23 zamordowanych jezuitów wśród 191 beatyfikowanych (z czego 14 zginęło w klasztorze karmelitów 2 września 1792 roku)[2][4][6].
Dzienna rocznica śmierci jest dniem kiedy wspominany jest w Kościele katolickim, zaś jezuici wspominają go także 19 stycznia[1][4].
Franciszek Vareilhe-Duteil znalazł się w grupie 191 męczenników z Paryża beatyfikowanych przez papieża Piusa XI 17 października 1926[1][7].