František Jež
czeski skoczek narciarski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące František Jež?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
František Jež (ur. 16 grudnia 1970 w Valašském Meziříčí) – czechosłowacki i czeski skoczek narciarski, brązowy medalista olimpijski, srebrny medalista mistrzostw świata oraz srebrny medalista mistrzostw świata juniorów.
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
Dukla Liberec | ||||||||||||||||||
Wzrost |
176 cm | ||||||||||||||||||
Reprezentacja | |||||||||||||||||||
Debiut w PŚ |
30 grudnia 1987 w Oberstdorfie (25. miejsce) | ||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
3 grudnia 1989 w Thunder Bay (12. miejsce) | ||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ |
1 stycznia 1990 w Garmisch-Partenkirchen (3. miejsce) | ||||||||||||||||||
Pierwsze zwycięstwo w PŚ |
6 stycznia 1990 w Bischofshofen | ||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Inne nagrody | |||||||||||||||||||
|
W Pucharze Świata zadebiutował w sezonie 1987/1988, zajmując 30 grudnia 1987 w Oberstdorfie 25. miejsce w pierwszym konkursie 36. edycji Turnieju Czterech Skoczni. Wystartował tylko w czterech konkursach Turnieju, nie zdobywając punktów, wobec czego nie został sklasyfikowany w klasyfikacji generalnej. Pierwszy sukces osiągnął w lutym 1988, kiedy zdobył brązowy medal w konkursie drużynowym na mistrzostwach świata juniorów w Saalfelden am Steinernen Meer. Kolejnym jego startem na międzynarodowej arenie był 37. Turniej Czterech Skoczni, w którym jednak ponownie nie zdobył punktów.
Sezon 1989/1990 był pierwszym pełnym sezonem w jego karierze. W pierwszym konkursie, rozegranym 3 grudnia 1989 w Thunder Bay po raz pierwszy w karierze zdobył punkty PŚ, zajmując 12. miejsce. Pierwsze podium wywalczył 1 stycznia 1990 w Garmisch-Partenkirchen, a pięć dni później podczas konkursu w Bischofshofen po raz pierwszy zwyciężył. W pozostałych konkursach 38. edycji Turnieju Czterech Skoczni był szósty w Oberstdorfie oraz dziesiąty w Innsbrucku, co dało mu drugą pozycję w klasyfikacji końcowej. Wyprzedził go jedynie Dieter Thoma, a trzecie miejsce zajął Jens Weißflog. Łącznie w całym sezonie trzykrotnie stawał na podium zawodów PŚ, w tym trzykrotnie zwyciężał, dzięki czemu zajął piąte miejsce w klasyfikacji generalnej. Na mistrzostwach świata w lotach w Vikersund w 1990 zajął 26. miejsce.
Wystartował na mistrzostwach świata w Val di Fiemme w 1991, gdzie był siedemnasty na normalnej skoczni, a na dużej zajął 29. miejsce. Reprezentanci Czechosłowacji z Ježem w składzie zajęli tam piąte miejsce w konkursie drużynowym. W sezonie 1990/1991 pięciokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, ale tylko raz stanął na podium. W efekcie zajął 21. miejsce w klasyfikacji generalnej PŚ. Na początku sezonu 1991/1992, 14 grudnia 1991 w Sapporo po raz ostatni w karierze stanął na podium, zajmując trzecie miejsce. Trzy miesiące później, podczas igrzysk olimpijskich w Albertville wraz z Tomášem Goderem, Jaroslavem Sakalą i Jiřím Parmą wywalczył brązowy medal w konkursie drużynowym. Na tych samych igrzyskach był trzynasty na dużej skoczni, a na normalnym obiekcie zajął 23. miejsce. W tym samym roku odbyły się także mistrzostwa świata w lotach w Harrachovie, gdzie Jež uplasował się na 32. miejscu.
W kolejnych sezonach indywidualnie nie osiągał już tak dobrych wyników. W tym okresie najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1995/1996, kiedy to zajął 28. miejsce w klasyfikacji generalnej PŚ. Równocześnie był szesnasty w sezonie 1995/1996 Pucharu Świata w lotach. Ostatni sukces osiągnął na mistrzostwach świata w Falun w 1993, gdzie wspólnie z Martinem Švagerko, Jaroslavem Sakalą i Jiřím Parmą zdobył drużynowe wicemistrzostwo świata. W indywidualnych startach plasował się poza czołową dwudziestką. Dwa lata później, podczas mistrzostw w Thunder Bay zajął 42. miejsce na dużej skoczni, a w konkursie drużynowym reprezentacja Czech zajęła ósme miejsce. W 1996 wystartował na mistrzostwach świata w lotach w Tauplitz, gdzie zajął 15. miejsce. Ostatnią dużą imprezą w jego karierze były igrzyska olimpijskie w Nagano w 1998. W obu indywidualnych startach zajął 24, miejsce, a wraz z kolegami był siódmy w konkursie drużynowym. Ostatni występ w PŚ zaliczył 6 grudnia 1998 podczas konkursu w Chamonix, gdzie zajął 44. miejsce[1].
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurs | Wynik | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
23. | 9 lutego | 1992 | Albertville | Skocznia normalna indywidualnie | 192,7 pkt | 30,1 pkt | Ernst Vettori |
3. | 14 lutego | 1992 | Albertville | Skocznia duża drużynowo[uwaga 1] | 620,1 pkt | 24,3 pkt | Finlandia |
13. | 16 lutego | 1992 | Albertville | Skocznia duża indywidualnie | 171,3 pkt | 68,2 pkt | Toni Nieminen |
24. | 11 lutego | 1998 | Nagano | Skocznia normalna indywidualnie | 192,4 pkt | 42,0 pkt | Jani Soininen |
24. | 15 lutego | 1998 | Nagano | Skocznia duża indywidualnie | 208,7 pkt | 63,6 pkt | Kazuyoshi Funaki |
7. | 16 lutego | 1998 | Nagano | Skocznia duża drużynowo[uwaga 2] | 710,3 pkt | 222,7 pkt | Finlandia |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurs | Wynik | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
28. | 10 lutego | 1991 | Val di Fiemme | Skocznia duża indywidualnie | 158,1 pkt | 59,4 pkt | Franci Petek |
5. | 14 lutego | 1991 | Val di Fiemme | Skocznia duża drużynowo[uwaga 3] | 516,6 pkt | 51,0 pkt | Austria |
17. | 16 lutego | 1991 | Val di Fiemme | Skocznia normalna indywidualnie | 190,9 pkt | 32,0 pkt | Heinz Kuttin |
25. | 21 lutego | 1993 | Falun | Skocznia duża indywidualnie | 142,7 pkt | 98,7 pkt | Espen Bredesen |
2. | 23 lutego | 1993 | Falun | Skocznia duża drużynowo[uwaga 4] | 772,1 pkt | 49,4 pkt | Norwegia |
33. | 27 lutego | 1993 | Falun | Skocznia normalna indywidualnie | 180,6 pkt | 57,2 pkt | Masahiko Harada |
8. | 16 marca | 1995 | Thunder Bay | Skocznia duża drużynowo[uwaga 5] | 585,4 pkt | 303,6 pkt | Finlandia |
42. | 18 marca | 1995 | Thunder Bay | Skocznia duża indywidualnie | 40,3 pkt | 232,3 pkt | Tommy Ingebrigtsen |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurs | Wynik | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
26. | 25 lutego | 1990 | Vikersund | Loty indywidualnie | 309,0 pkt | 48,7 pkt | Dieter Thoma |
32. | 22 marca | 1992 | Harrachov | Loty indywidualnie | 212,0 pkt | 180,5 pkt | Noriaki Kasai |
15. | 11 lutego | 1996 | Tauplitz | Loty indywidualnie | 644,7 pkt | 93,4 pkt | Andreas Goldberger |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurs | Wynik | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
3. | 4 lutego | 1988 | Saalfelden | Skocznia normalna drużynowo[uwaga 6] | 588,7 pkt | 38,6 pkt | Austria |
8. | 7 lutego | 1988 | Saalfelden | Skocznia normalna indywidualnie | 71,7 pkt | 31,9 pkt | Heinz Kuttin |
5. | 16 marca | 1989 | Vang | Skocznia normalna indywidualnie | 204,4 pkt | 19,4 pkt | Kent Johanssen |
6. | 17 marca | 1989 | Vang | Skocznia normalna drużynowo[uwaga 7] | 570,9 pkt | 54,6 pkt | Austria |