František Xaver Dušek
czeski kompozytor, pianista i pedagog / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
František Xaver Dušek (niem. Franz Xaver Duschek lub Dussek; ochrzczony 8 grudnia 1731 w Chotěborkach, zm. 12 lutego 1799 w Pradze[1][2][3]) – czeski kompozytor, pianista i pedagog.
Data i miejsce urodzenia |
przed lub 8 grudnia 1731 (data chrztu) | ||
---|---|---|---|
Pochodzenie |
czeskie | ||
Data i miejsce śmierci |
12 lutego 1799 | ||
Gatunki | |||
Zawód |
kompozytor, pianista, pedagog | ||
|
Jego rodzice byli poddanymi hrabiego Johanna Karla von Šporka, dzięki mecenatowi którego František Xaver ukończył jezuickie gimnazjum w Hradcu Králové[1][2]. Następnie uczył się kompozycji i gry na organach u Františka Habermanna w Pradze oraz u Georga Christopha Wagenseila w Wiedniu[1]. W 1770 roku osiadł na stałe w Pradze, gdzie działał jako kompozytor i pedagog[1]. Jego uczniami byli m.in. Leopold Koželuh, Jan Nepomuk Augustin Vitásek[1] oraz śpiewaczka Josefina Hambacher (1754–1824), którą poślubił w 1776 roku[1][3].
W letniej willi Dušków pod Pragą, zwanej Bertramka, bywali czołowi przedstawiciele ówczesnego praskiego życia muzycznego[1][2], w tym Wolfgang Amadeus Mozart, z którym łączyła ich serdeczna przyjaźń[1][3]. Mozart pisał dla Josefiny Duškowej arie koncertowe[3], a podczas pobytu w Bertramce skomponował opery Don Giovanni i Łaskawość Tytusa[1][2].
Tworzył w stylu galant. Napisał ponad 40 symfonii, koncerty i sonaty fortepianowe, kwartety smyczkowe, utwory kameralne[2].
Zmarł na Małej Stranie, został pochowany na Cmentarzu Małostrańskim[4].