Franz Keibel
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Franz Keibel (ur. 6 lipca 1861 w Adelig Dombrowken w powiecie gierdawskim, zm. 27 kwietnia 1929 w Berlinie) – niemiecki anatom i embriolog. Począwszy od 1897 redagował kolejne wydania tablic embriologicznych, uważanych do dziś za standardową i klasyczną pozycję w dziedzinie embriologii[1].
Syn Hermanna Keibla (1818-1893) i Anny z domu Scharlock (1837-ok. 1903). Miał siostrę Sophie, zamężną za Heinrichem Rickertem. Uczęszczał do gimnazjów w Gdańsku, Berlinie i Grudziądzu. Następnie rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie we Fryburgu, ale po semestrze zmienił kierunek na medyczny. Studia medyczne odbył w Berlinie i Strasburgu. W 1887 roku w Strasburgu złożył egzaminy państwowe i obronił dysertację doktorską Die Urbewohner der Canaren. W 1892 mianowany profesorem nadzwyczajnym. W 1912 przyznano mu tytuł profesora zwyczajnego bez katedry; w 1914 powołany na katedrę Uniwersytetu w Strasburgu. Po przyłączeniu Strasburgu do Francji przez krótki czas pracował w Monachium i Królewcu. Od 1922 jako następca Oscara Hertwiga w Berlinie.
Był doktorem honoris causa University of St Andrews, University of Birmingham i Harvard University[2].
25 września 1887 w Berlinie ożenił się z Susanną Wehrenpfennig, córką Wilhelma Wehrenpfenniga (1829-1900). Mieli trzech synów i córkę, zmarłą w dzieciństwie[2].