Frederick Chapman Robbins
amerykański lekarz i naukowiec, noblista (1954) / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Frederick Chapman Robbins (ur. 25 sierpnia 1916, zm. 4 sierpnia 2003) – amerykański naukowiec, pediatra, wirusolog. Studiował na Uniwersytecie w Missouri. W 1940 roku ukończył Harvard Medical School i pracował jako bakteriolog w Szpitalu Dziecięcym Medical Center w Bostonie. W maju 1952 roku przeniósł się do Cleveland w Ohio, gdzie został mianowany profesorem pediatrii na Western Reserve University School of Medicine. Był też Dyrektorem Departamentu Pediatrii i chorób zakaźnych w Cleveland Metropolitan General Hospital.
Frederick C. Robbins 1954 | |||
Państwo działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||
Data śmierci | |||
profesor | |||
Specjalność: pediatria, wirusologia | |||
Alma Mater | |||
Uczelnia |
Western Reserve University School of Medicine | ||
Nagrody | |||
|
W 1954 r. został laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny [1] za odkrycie, że wirus polio namnaża się w tkankach zwierzęcych. Przyczyniło się to do stworzenia szczepionki przeciwko chorobie Heinego-Medina. Nagrodę razem z nim otrzymali: Thomas Huckle Weller i John Franklin Enders.
Od 1962 r. członek Amerykańskiej Akademii Umiejętności i Nauk w Bostonie.