Frieda Robscheit-Robbins
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Frieda Robscheit-Robbins (ur. 8 czerwca 1888, zm. 18 grudnia 1973 w Tucson[1][2]) – amerykańska patolożka niemieckiego pochodzenia, współpracująca z George’em Hoytem Whipple’em przy badaniu nad wykorzystaniem tkanki wątroby w leczeniu niedokrwistości złośliwej. Jest współautorką 21 artykułów powstałych w latach 1925–1930. W roku 1934 za swoją pracę Whipple otrzymał Nagrodę Nobla, przy czym Robscheit-Robbins nie została uhonorowana nagrodą za ich wspólne osiągnięcia (Whipple podzielił się z nią nagrodą pieniężną[2]). Gdyby Robscheit-Robbins została laureatką Nagrody Nobla wraz z Whipple’em, wówczas byłaby drugą kobietą po Marii Curie-Skłodowskiej, która zdobyła tę prestiżową międzynarodową nagrodę, oraz pierwszą wyróżnioną w ten sposób Amerykanką[3].
Data urodzenia |
8 czerwca 1888 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
18 grudnia 1973 |
Zawód, zajęcie |
patolog |
W 2002 roku w magazynie Discover(inne języki) w artykule zatytułowanym The 50 Most Important Women in Science („50 najważniejszych kobiet w nauce”) napisano, że osiągnięcia Robscheit-Robbins zasługują na większe uznanie[4].