Gabrielė Petkevičaitė-Bitė
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Gabrielė Petkevičaitė-Bitė (ur. 18 marca 1861 w Puzyniszkach koło Poniewieża, zm. 14 czerwca 1943 w Poniewieżu) - pisarka i publicystka, działaczka litewskiego odrodzenia narodowego, nauczyciel, polityk ludowy i posłanka na Sejm Ustawodawczy Litwy (1920-22).
Data i miejsce urodzenia |
18 marca 1861 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
14 czerwca 1943 | ||
Posłanka na Sejm Ustawodawczy Litwy | |||
Okres |
od 1920 | ||
Przynależność polityczna |
Lietuvos valstiečių liaudininkų sąjunga | ||
|
Pochodziła ze szlacheckiej rodziny Pietkiewiczów osiadłej w guberni kowieńskiej. Ojciec był lekarzem, z tego też powodu rodzina przeniosła się do Joniszek. W młodości Petkevičaitė pobierała nauki u Laurynasa Ivinskisa, później uczyła się w Mitawie. Pracowała jako pielęgniarka w szpitalu w Johanniszkielach kierowanym przez ojca. Uczyła w szkołach litewskich, m.in. od 1919 roku w gimnazjum w Poniewieżu.
W 1920 roku została wybrana do sejmu ustawodawczego z listy partii ludowej (Lietuvos valstiečių liaudininkų sąjunga) - jako najstarsza wiekiem posłanka miała zaszczyt otworzyć pierwsze posiedzenie litewskiego Sejmu.