Gemini 1
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Gemini 1, (również Gemini-Titan I, Gemini I lub GT-1) – pierwszy lot programu Gemini i jednocześnie pierwszy z dwóch lotów bezzałogowych w jego ramach.
Inne nazwy |
Gemini-Titan I (GT-1), S00782 | ||
---|---|---|---|
Indeks COSPAR |
1964-018A | ||
Państwo | |||
Zaangażowani | |||
Rakieta nośna | |||
Miejsce startu | |||
Orbita (docelowa, początkowa) | |||
Perygeum |
154 km | ||
Apogeum |
320,4 km[1] | ||
Okres obiegu |
89 min | ||
Nachylenie |
32,59°[1] | ||
Czas trwania | |||
Początek misji |
8 kwietnia 1964 16:00:01,69 UTC | ||
Koniec misji |
8 kwietnia 1964 | ||
Powrót do atmosfery |
12 kwietnia 1964 | ||
Wymiary | |||
Kształt |
zbliżony do stożka[1] | ||
Wymiary |
długość: 5,6 m, średnica:3 m[1] | ||
Masa całkowita |
5170 (3187 kg bez członu rakiety nośnej) kg | ||
|
Misja miała za zadanie przetestować sprawność rakiety nośnej, integralność statku Gemini i współpracę obu wymienionych komponentów. Zadaniami drugorzędnymi były:
- pomiary nagrzewania się rakiety i statku podczas startu
- pomiary osiągów rakiety
- testy przełączania układów kierowania lotem
- pomiary dokładności wejścia na orbitę
- testy systemu wykrywania usterek
Poza tym zrealizowano szereg zadań związanych z procedurą startową, jak i umieszczeniem statku na orbicie oraz śledzeniem jego lotu przez stacje naziemne[1].
Udana misja obejmowała wszystkie fazy lotu od startu do wejścia na orbitę.