Geografia społeczna
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Geografia społeczna - dziedzina badań opisująca społeczeństwa w relacji do przestrzeni (terytorium, miejsce, krajobraz). Charakter problematyki badań tej dyscypliny jest w dużym stopniu zależny od uwarunkowań instytucjonalnych, filozoficznych i społecznych, stąd przybiera różne formy zależnie od kultury, z której wywodzi się i gdzie funkcjonuje badacz. W polskiej geografii przyjmuje się, że jest to dział geografii człowieka (społeczno-ekonomicznej) badający zróżnicowanie przestrzenne procesów i struktur społecznych oraz wzajemne oddziaływanie ich i środowiska geograficznego. Skupia się na procesie społecznego tworzenia różnych form środowiska życia ludzi oraz relacjach łączących człowieka (społeczeństwo) z otoczeniem. W swoim zakresie obejmuje problematykę przyczyn osadnictwa na danym terenie, rozwoju typów osadniczych, zjawisk takich jak migracje. Geografia społeczna bada wpływ warunków osadniczych na powstawanie negatywnych zjawisk społecznych (takich jak: bezrobocie, bieda, przestępczość)[1].