Gmach Główny Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Gmach Główny Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie – budynek pochodzący z końca XIX wieku (1893 rok), który początkowo pełnił rolę Schroniska dla Chłopców Księcia Aleksandra Lubomirskiego (funkcjonowało w latach 1893-1950). Schronisko miało przyjmować chłopców wyznania katolickiego z całej Galicji. Pierwotnie schronisko było przeznaczone na 120 osób, ale w wyniku dużego zapotrzebowania zwiększono je na 160 osób. W czasie I wojny światowej i tuż po niej w budynku funkcjonował szpital, natomiast w czasie II wojny światowej stacjonowały tu wojska niemieckie. Od 1952 roku właścicielem nieruchomości jest Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, a budynek pełni funkcję gmachu reprezentacyjnego (tzw. Budynek Główny Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie).
nr rej. A-103 z 18 września 1961 | |||
Gmach Główny Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie (dawniej budynek Fundacji Aleksandra Lubomirskiego) | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Miejscowość | |||
Adres | |||
Architekt | |||
Ukończenie budowy | |||
50°04′06,31″N 19°57′13,68″E | |||
|