Bieruń Nowy (gmina)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bieruń Nowy – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1945–1954[1] w woj. śląskim, katowickim i stalinogrodzkim (dzisiejsze woj. śląskie). Siedzibą władz gminy był Bieruń Nowy (w latach 1975–1991 w obrębie Tychów[2], od 1991 dzielnica Bierunia[3]).
gmina wiejska | |||
1945-1954 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo |
1945-50: śląskie | ||
Powiat | |||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1952) | |||
| |||
brak współrzędnych |
Gmina zbiorowa Bieruń Nowy[4] powstała w grudniu 1945[5] w powiecie pszczyńskim w woj. śląskim (śląsko-dąbrowskim)[6]. Według stanu z 1 stycznia 1946 gmina składała się z 4 gromad: Bieruń Nowy, Bijasowice, Czarnuchowice i Ściernie[7]. 6 lipca 1950 zmieniono nazwę woj. śląskiego na katowickie[8], a 9 marca 1953 kolejno na woj. stalinogrodzkie[9].
Według stanu z 1 lipca 1952 gmina składała się z 4 gromad: Bieruń Nowy, Bijasowice, Czarnuchowice i Ściernie[10]. Gmina została zniesiona 29 września 1954 wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[11]. Jednostki nie przywrócono 1 stycznia 1973 wraz z kolejną reformą reaktywującą gminy[12], utworzono natomiast jednostkę wiejską o nazwie gmina Bieruń Stary z siedzibą w Bieruniu Starym (mieście).