Chełmiec Polski (gmina)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Chełmiec Polski (od 1973 Chełmiec) – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1934–1954[2] w woj. krakowskim (dzisiejsze woj. małopolskie). Siedzibą gminy był Chełmiec (przemianowany później na Chełmiec).
gmina wiejska | |||
1934–1954[1] | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo |
1934-39: krakowskie | ||
Powiat | |||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1952) | |||
| |||
brak współrzędnych |
Gmina zbiorowa Chełmiec Polski została utworzona 1 sierpnia 1934 roku w powiecie nowosądeckim w woj. krakowskim z dotychczasowych jednostkowych gmin wiejskich: Biczyce Niemieckie, Biczyce Polskie, Chełmiec Niemiecki, Chełmiec Polski, Chomranice, Gaj, Klęczany, Krasne Potockie, Marcinkowice, Niskowa, Rdziostów, Świniarsko i Trzetrzewina[3]. Według stanu z 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 12 gromad: Biczyce Dolne, Biczyce Górne, Chełmiec, Chomranice, Klęczany, Krasne Potockie, Marcinkowice, Niskowa, Rdziostów, Świaniarsko, Trzetrzewina i Wola Marcinkowska[4].
Jednostka została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[5]. Gminę przywrócono 1 stycznia 1973 roku w powiecie nowosądeckim w woj. krakowskim, wraz z reformą administracyjną – pod nazwą gmina Chełmiec[6].