Goloki
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Goloki[1] (Golocy[1], Goloucy, Golouki) – mała grupa etnograficzna ludności polskiej mieszkająca na Górnym Śląsku, za Odrą, w części powiatu prudnickiego[2], na wschód od Prudnika. Podgrupa Opolan. Posługują się gwarą prudnicką, którą charakteryzuje brak mazurzenia, dyftongizacja samogłosek, wymowa ã we wszystkich pozycjach i pomieszanie we fleksji tematów twardych i miękkich, czyli też i po twardych jako końcówka: stari „stary”, żywi „żywy”[3]. Nazwa „Goloki” pochodzi od nazwy miasta Głogówek[1].
Szybkie fakty Miejsce zamieszkania, Język ...
Miejsce zamieszkania | |
---|---|
Język | |
Grupa |
Zamknij
Małe grupy etnograficzne Goloków według Feliksa Pluty[4]:
- Cebulkorze,
- Hery,
- Kamieniorze,
- Karpaciorze,
- Klocorze,
- Podlesioki (uogólniona przez dialektologów na całe ugrupowanie[5]).