Gorączka złota (film)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Gorączka złota (tytuł oryginalny The Gold Rush) – amerykańska niema komedia filmowa z 1925 roku w reżyserii Charliego Chaplina, będąca jednym z jego najsłynniejszych filmów.
Gatunek |
komedia, niemy | ||
---|---|---|---|
Data premiery |
26 czerwca 1925 | ||
Kraj produkcji | |||
Język | |||
Czas trwania |
69 min | ||
Reżyseria | |||
Scenariusz |
Charles Chaplin | ||
Główne role |
Charles Chaplin, | ||
Muzyka |
Richard Wagner, | ||
Zdjęcia |
Roland Totheroh | ||
Scenografia |
Charles D. Hall | ||
Montaż |
Charles Chaplin | ||
Produkcja |
Charles Chaplin | ||
Budżet |
923 000 $ | ||
|
Akcja filmu toczy się w 1898 roku podczas gorączki złota w Klondike. Chaplin gra typową dla siebie postać trampa (włóczęgi), który poszukuje szczęścia w Klondike. Wyrusza na poszukiwanie złota. Trafia przypadkiem do chaty przestępcy - Czarnego Larsena. Z opresji wybawia go inny poszukiwacz złota - Wielki Jim, który także przypadkiem trafia do chaty bandyty. Po opuszczeniu chaty poznaje grającą na jego uczuciach Georgię. Następnie tramp wraz z Jimem – dzięki łutowi szczęścia – odnajdują złoto i wracają statkiem jako milionerzy. Tam tramp spotyka Georgię, która nie znalazła przez ten czas powodzenia[1][2].
Film Gorączka złota – jak inne dzieła Chaplina – wyraża głębokie humanistyczne wartości. Chaplin zaprezentował w nim też liczne, oryginalne gagi, które przeszły do historii kina, m.in. sen o balecie bułeczek czy ucztę zgłodniałych bohaterów, podczas której jedzą oni buty. W bibliografii historii kina dzieło Chaplina jest zgodnie oceniane jako arcydzieło gatunku, które łączy w sobie komedię z historią miłosną[3][4]. Gorączka złota została wpisana do National Film Registry jako dzieło budujące dziedzictwo kulturowe Stanów Zjednoczonych[5].