Żarczyce (gromada)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Żarczyce (alt. Żarczyce Małe[1]) – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
gromada | |||
1954–1961 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
29 września 1954 | ||
Data likwidacji |
31 grudnia 1961 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
| |||
brak współrzędnych |
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[2] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[3], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[4][5].
Gromadę Żarczyce z siedzibą GRN w Żarczycach (Małych)[1] utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[4] – w powiecie jędrzejowskim w woj. kieleckim, na mocy uchwały nr 13b/54 WRN w Kielcach z dnia 29 września 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[6] Żarczyce Małe, Żarczyce Duże i Wygnanów ze zniesionej gminy Złotniki w tymże powiecie[7]. Dla gromady ustalono 14 członków gromadzkiej rady narodowej[1].
31 grudnia 1961 gromadę zniesiono, a jej obszar włączono do gromady Złotniki[8].