Groń (gromada)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Groń (do 29 VI 1960 Leśnica) – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
gromada | |||
1960–1973 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
30 czerwca 1960 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1973 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1970) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
| |||
brak współrzędnych |
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Groń z siedzibą GRN w Groniu utworzono 30 czerwca 1960 roku w powiecie nowotarskim w woj. krakowskim w związku z przeniesieniem siedziby GRN gromady Leśnica z Leśnicy do Gronia i przemianowaniem jednostki na gromada Groń[5]; równocześnie do gromady Groń przyłączono obszar zniesionej gromady Gronków[6].
W kwietniu 1969 dla gromady ustalono 21 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
1 stycznia 1970 gromada składała się ze wsi: Gronków, Groń i Leśnica[8].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[9][10].