Stary Sącz (gromada)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Stary Sącz – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
gromada | |||
1961–1973 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
31 grudnia 1961 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1973 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1970) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
| |||
brak współrzędnych |
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Stary Sącz z siedzibą GRN w mieście Stary Sącz utworzono 31 grudnia 1961 w powiecie nowosądeckim w woj. krakowskim z obszarów zniesionych gromad Moszczenica Niżna i Barcice[5].
W kwietniu 1969 dla gromady ustalono 23 członków gromadzkiej rady narodowej[6]. 1 stycznia 1970 gromada składała się ze wsi: Barcice Górne, Barcice Dolne, Moszczenica Niżna, Moszczenica Wyżna, Popowice, Przysietnica i Wola Krogulecka[7].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[8][9]. Z dniem 1 stycznia 1973 roku reaktywowano zniesioną w 1954 roku gminę Stary Sącz[10].